You Tell Me - You Tell Me (Waardering Muziekwereld) 9
Sarah Hayes en Peter Brewis maken het je lang niet altijd makkelijk, maar alle geduld en energie wordt uiteindelijk beloond. De folk van Sarah Hayes en het avontuur van de van Field Music bekende Peter Brewis strijken op het debuut van You Tell Me soms flink tegen de haren in, maar beetje bij beetje groeit de bijzondere combinatie van invloeden op het debuut van het Britse tweetal. Liefde voor oude folk, de unieke muziek van Kate Bush, vol klinkende popmuziek uit de 80s en het grenzeloze avontuur van Field Music weten elkaar uiteindelijk op bijzondere wijze te versterken, wat een plaat oplevert die totaal anders klinkt dan de andere platen van het moment. De ultieme Rivella muziek; een beetje vreemd, maar wel lekker.
You Tell Me is een Brits duo dat
bestaat uit Sarah Hayes en Peter Brewis. Eerstgenoemde is in kleine kring bekend
als folkzangeres en maakte hiernaast een drietal platen met de mij onbekende
band Admiral Fallow. Peter Brewis ken ik een stuk beter, want hij maakt
inmiddels al meer dan tien jaar hele bijzondere muziek met de band Field
Music. De twee kwamen elkaar tegen bij een concert van Kate Bush en die
gezamenlijke liefde bleek een voedingsbodem voor het project You Tell Me.
Op voorhand leek de som der delen me een hele interessante en veelbelovende,
maar het titelloze debuut van You Tell Me wist me zeker niet direct te
overtuigen.
In muzikaal opzicht schieten Sarah Hayes en Peter Brewis meerdere kanten op. Het
debuut van het Britse tweetal overtuigt makkelijk wanneer de avontuurlijke
popmuziek van Field Music het startpunt is voor de muziek van You Tell Me en
Peter Brewis de belangrijkste vocalen voor zijn rekening neemt, maar zeker bij
eerste beluistering had ik veel meer moeite met de rijk georkestreerde songs
waarin de wat pastoraal klinkende vocalen van Sarah Hayes domineren. In deze
songs slaat You Tell Me een brug tussen de oude folkies die Sarah Hayes vast in
de platenkast van haar ouders heeft gevonden en de avontuurlijke muziek van Kate
Bush. Dit wordt vervolgens nov overgoten met wat van The Beatles, een flinke
dosis 80s popmuziek en het van Field Music bekende avontuur. Het is absoluut
spannende muziek, maar het is ook muziek die in eerste instantie schuurt en mij
in ieder geval niet direct te pakken had.
Het debuut van You Tell Me is een plaat die mij zo ongeveer noot voor noot heeft
moeten overtuigen. Een mooi pianoloopje, een spannend ritme, wat engelachtige
vocalen, een tegendraads uitstapje buiten de gebaande paden, een geweldige
melodie, een ongrijpbare wending. Ik hoor iedere keer dat ik naar het debuut van
You Tell Me luister weer iets anders dat ik mooi vind en langzaam maar zeker
valt er steeds meer op zijn plek. Sarah Hayes en Peter Brewis hadden het de
luisteraar veel makkelijker kunnen maken, want hier en daar is het zo mooi dat
iedereen als een blok zal vallen voor de muziek van het tweetal. Het siert de
twee dat ze dit niet gedaan hebben, want juist het vat vol tegenstrijdigheden
maakt het titelloze debuut van You Tell Me zo’n bijzondere plaat. Het is een
debuut dat anders klinkt dan alle andere platen van het moment, maar op
hetzelfde moment is het een plaat vol citaten uit de goedgevulde archieven van
de popmuziek, waarbij de liefde voor oude Britse folk, de gedeelde liefde voor
Kate Bush en avontuurlijke popmuziek met een hang naar de jaren 80 constanten
zijn. Het ene moment is het sober en ingetogen, het volgende moment rijk en
uitbundig, maar luister nog even door en alles kan weer anders zijn. Van
Fairport Convention, naar Kate Bush, naar Field Music en weer terug. Ik heb nog
lang niet alle geheimen van het debuut van You Tell Me ontdekt, maar waar ik in
eerste instantie geen twee kon maken van de één van Sarah Hayes en de één van
Peter Brewis, is het Britse duo deze twee inmiddels voorbij en komt de drie in
zicht. Het kost misschien tijd, maar deze plaat is het echt waard.
Recensent: Erwin Zijleman (Blog de Krenten uit de Pop)
Deeplink: read:http://dekrentenuitdepop.blogspot.com/2019/01/you-tell-me-you-tell-me.html
Gepubliceerd op Muziekwereld: 21 februari 2019