Trudy Lynn - Blues keep knockin' (Waardering Muziekwereld) 9
Trudy Lynn werd geboren als Lee Audrey Nelms en begon met zingen als jonge tiener. Na de middelbare school ging Lee Audrey vaak haar tante bezoeken. De plaatselijk muziekclub Cinderella zocht toevallig een zangeres. Maar met een naam als Lee Audrey Nelms was het moeilijk om door te breken in de muziekscène. De club had een aantal cartoon karakters op de muur geschilderd en daaruit merkte ze toevallig de figuur Trudy op. En dat ging al heel snel gepaard met Lynn. Sindsdien ging het crescendo met haar muzikale carrière.
De zesvoudige Blues Music Award genomineerde Trudy Lynn heeft met Blues Keep Knockin haar vierde release gerealiseerd op het label Connar Ray Music, haar dertiende in totaal! De tien songs werden geproducet door Rock Romano en Lynn krijgt backing van blues harmonist Steve Krase, David Carter (gitaar), Terry Dry (bas), Mat Johnson (drums) Randy Wall (piano en orgel) en de blazerssectie van Dan Carpenter op saxofoon en trompettist Jim Brady. Speciale gastgitaristen zijn Bob Lanza en Carolyn Wonderland. Trudy Lynn is een ‘leading lady’ in de Houston blues scéne.
Nu registreerde ze negen covers en
één boeiend origineel nummer. Allen zijn ze gedrenkte soulcomposities die zijn
overgoten met knappe blues en opwindende R&B. Het album opent in stijl met de
rockin’ boogie song Blues Ain’t Nothing, een nummer van George White. De
track That’s Alright, origineel van Jimmy Rogers en Othum Brown is een
uitstekende showcase voor het vocale bereik van Trudy Lynn. De titeltrack is dus
de enige originele Trudy Lynn song, en de knappe gitaarshuffle wordt hier verder
ingekleurd door de bassist Terry Dry en drummer Matt Johnson. Dan Carpenter’s saxofoon
en Jim Brady’s trompet geven samen met Lynn’s rauw timbre gestalte aan One
Monkey Don’t Stop No Show. Het zwoele en Hoyt Axton’s Never Been To Spain
is een soul blues ballade waar Trudy’s stem wordt omarmd door Krase
harpvirtuositeit en Randy Wall’s Hammond. De slow blues track
I Sing The Blues’ behoord toe aan Etta James en brengt ons naar Pitifu’
feat. Bob Lanza. Zijn overweldigende gitaarintro leidt ons uiteindelijk naar een
emotioneel poëem. Big Bill Broonzy's When I Been Drinkin heeft dan weer
een verrassende jazzy ondertoon door de hoornsectie. Bij Aretha Franklin leende
ze voor deze gelegenheid het swingende It Will Be Long en bij Etta James
ging Trudy nog een laatste ten rade voor Would It Make Any Difference,
dat wordt gekenmerkt door Carolyn Wonderland’s gitaarwerk.
Briljant album!
Bron: www.keysandchords.com
Deeplink: read:http://www.keysandchords.com/album-review-blog/trudy-lynn-blues-keep-knockin
Gepubliceerd op Muziekwereld: 7 oktober 2018