Susan James - Sea glass (Waardering Muziekwereld) 9
We verplaatsen ons naar het zonovergoten Californië. In alles ademt Sea Glass de sfeer van de sixtees en de seventies. James, hier geboren en wonend, neemt met haar zesde release duidelijk afstand van haar voorgaande meer roots georiënteerde geluid. Het is in alles een nieuwe start en meteen haar meest volwassen en onconventionele album. Sea Glass bevat een bijzonder fraaie uitgebalanceerde sfeer van golvende, sprankelende, psychedelische folkpop, associatief met wuivende palmen en eindeloze stranden. James nam het album op in de Topanga Canyon Studio, waarna Sean O’Hagan – die ze al geruime tijd kent, ze zong mee op twee van zijn High Llamas-platen – de strijkersarrangementen en andere instrumenten toevoegde. Die samenwerking pakt bijzonder succesvol uit. Sea Of Glass is in alle facetten geperfectioneerd tot een prachtig geheel. In een ambiance van schitterende arrangementen is elke noot goed doordacht en zijn de nummers met veel liefde tot in detail verzorgd. Bij elke luisterbeurt ontdek je meer hoe geraffineerd alles in elkaar zit. Maar boven alles staan haar vocalen en haar opmerkelijke songs, alle tien nummers zijn van haar hand. De puurheid en gelaagdheid in haar stem zijn adembenemend mooi en herinnert me nog het meest aan Joni Mitchell en Linda Perhacs. Bovendien krijgt ze extra ondersteuning van drie achtergrondzangeressen voor perfecte vocale harmonieën. Instrumentaal horen we gastmuzikanten op ander andere akoestische en elektrische gitaar, Wurlitzer piano, harp-sichord, melotron, dwarsfluit en strijkers. Het levert ware pareltjes op, zoals de prachtige close harmony in het openingsnummer Poseidon’s Daughter over de zeemeermin Eirene met de smeekbede onze zeeën te redden van vervuiling. De daarop volgende zomerse Awful Lot bevat mooie vioolarrangementen en elektrische piano. Het soft poppy Hey Julianne bevat de erfenis van Brian Wilson. Ay Manzanita verhaalt van een vrouw die in de Mexicaanse revolutie heeft gediend, bij de zogeheten Soldaderas, tegen het eind in het Spaans gezongen. Haar stem heeft daar zelfs af en toe de intonatie van Madonna, alles tegen een prachtige achtergrond van strijkers, resulterend in een climax van dwarsfluitklanken. Het titelnummer refereert cinematisch aan zomerse nachten en benadrukt nog eens haar prachtige stem. Last song tenslotte met alleen een akoestische gitaar en een engelachtig koortje vervolmaakt de gelukzaligheid.
Deze schitterende collectie songs is de perfect escapistische soundtrack voor een dromerige, romantische zomer.
Auteur: Henk Rijkenbarg
Bron: Popmagazine Heaven, nr. 3/2016
Gepubliceerd op Muziekwereld: 28 mei 2016
|
|