Seasick Steve - Sonic soul server (Waardering Muziekwereld) 8
Er zijn muzikanten van wie je hoopt dat ze zich op iedere nieuwe plaat weer
weten te vernieuwen, maar er zijn ook muzikanten bij wie je heel tevreden bent
wanneer ze op een nieuwe plaat weer ongeveer hetzelfde doen als op de vorige
plaat. Seasick Steve valt wat mij betreft in de laatste categorie. Natuurlijk
speelt hier mee dat de Amerikaan al aardig op leeftijd was toen zijn debuut in
2004 verscheen en daarom nog niet zo heel lang meedraait, maar in het geval van
Seasick Steve speelt er meer. Zijn muziek moet het hebben van rauwe emotie en
bijpassend gitaarspel. Huur een fancy producer in die de muziek van de Amerikaan
oppoetst en er blijft niets van over.
De volgende quote uit een interview stelde me gerust voor ik ook maar een noot
van de plaat gehoord had: “The whole record is mostly me and Dan (Magnusson)
sitting there drinking and playing.
There ain’t a whole lot of producing going on! But I know what I’m doing and I
know what I want”.
Ook Sonic Soul Surfer is daarom weer een echte Seasick Steve plaat en het is
wederom een hele goede.
Seasick Steve en drummer Dan Magnusson waren misschien niet helemaal
broodnuchter tijdens het opnemen van de plaat, maar wat klinkt het weer
fantastisch. Omdat de gitaren van Seasick Steve het wel eens moeten doen met
minder dan de gangbare zes snaren, klinkt zijn gitaarwerk ook op deze plaat weer
rauw en meedogenloos. Seasick Steve put voor zijn gitaarloopjes vooral uit de
archieven van de blues, maar desondanks is hij er in geslaagd om een geheel
eigen geluid te ontwikkelen. Bij dat geluid hoort ook zijn doorleefde stem.
Seasick Steve was nooit een groot zanger, maar op zijn oude dag begint hij het
toch te leren. Drummer Dan Magnusson opereert inmiddels al heel wat jaren aan de
zijde van Seasick Steve en blijkt ook op Sonic Soul Surfer weer een geheim
wapen. Het drumwerk op de plaat lijkt misschien niet heel opzienbarend, maar Dan
Magnusson slaat alles knap aan elkaar, net zoals de ondergewaardeerde Meg White
dat deed bij The White Stripes.
Op Sonic Soul Surfer maakt Seasick Steve vooral blues, maar ook dit keer zijn er
uitstapjes richting omliggende genres als country, rock en zelfs een akoestische
folksong.
De muziek van Seasick Steve wordt over het algemeen omschreven als simpel en
eenzijdig, maar als je goed naar Sonic Soul Surfer luistert blijkt dat wel mee
te vallen. Sonic Soul Surfer is een behoorlijk gevarieerde plaat met
verschillend klinkende songs, maar ook binnen de songs zorgt Seasick Steve voor
flink wat variatie. Zo combineert hij in het ruim vijf minuten durende
prijsnummer Dog Gonna Play rauwe uithalen op de gitaar met bijna bezwerende
ingetogen passages. Het zijn gelukkig slechts subtiele aanpassingen aan het zo
herkenbare Seasick Steve geluid.
Sonic Soul Surfer doet het het best wanneer je met een biertje achterover kan
leunen. Geen pretenties, geen opsmuk, maar lekkere rauwe muziek met zang en
gitaarspel die uit het hart komen. Seasick Steve doet het inmiddels meer dan 10
jaar, maar op zijn platen uitgekeken ben ik nog lang niet. Seasick Steve zet
(gelukkig) geen grote stappen, maar Sonic Soul Surfer overtuigt me weer net wat
meer dan zijn voorganger. Van mij mag Seasick Steve dus nog wel even doorgaan
met het maken van platen, bij voorkeur met gebruik van het recept dat inmiddels
ruim tien jaar met succes mee gaat.
Auteur: Erwin Zijleman (Blog de Krenten uit de Pop)
Deeplink: http://dekrentenuitdepop.blogspot.nl/2015/03/seasick-steve-sonic-soul-surfer.html
Gepubliceerd op Muziekwereld: 16 april 2015
|
|