Sarah Neufeld - Detritus (Waardering Muziekwereld) 8
‘Echte herfstmuziek’ – kent u die clichématige uitdrukking? Ik moest daar aan denken tijdens het schrijven van dit stuk, terwijl het nieuwe solowerk van Sarah Neufeld voor de zoveelste keer zijn rondjes draaide in mijn cd-wisselaar. Een intens en betoverend album dat veel beter past bij de talloze regenbuien van de laatste tijd en de gure wind die rond mijn huis waait dan de lente-periode toen Detritus verscheen. Het resultaat van een samenwerking met de choreografe Peggy Baker, die zes jaar geleden onder begeleiding van Neufeld op één van diens composities danste.
Vanaf de openingstonen zweef je weg op het pastorale, weidse en dromerige klankenpalet van haar technisch vioolspel en haar goddelijke engelen gezang dat als het ware uit een andere dimensie naar ons toekomt. Ondersteund door incidentele bijdragen van Pietro Amato (Franse hoorn), Stuart Bogie (fluit en saxofoon) en Jeremy Gara (drums, synthesizer) waan je je in dromenland, drijvend op zachte wolken die als een warm deken over je heen vallen.
Als je niet elke dag met een stok in je ziel roert, dan vries je dicht, schreef de Groningse auteur Gerrit Krol ooit. Deze plaat is ideaal om het wak flink open te houden. Toegegeven, Je moet er wel de tijd voor nemen om de schoonheid van het album echt te waarderen. Als muziek helende eigenschappen heeft, dan moet “Detritus” vrij op recept verkrijgbaar zijn.
Recensent: Johan Schoenmakers
Bron: www.altcountryforum.nl
Deeplink: Sarah Neufeld – Detritus / (altcountryforum.nl)
Gepubliceerd op Muziekwereld: 7 november 2021