Roseanne Reid - Trails (Waardering Muziekwereld) 8
Steve Earle organiseert elk jaar een bijeenkomst (an annual writing camp) en nodigt jonge muzikanten om een aantal dagen aan de slag te gaan. De fijne kneepjes van componeren komen terecht in nieuwe liedjes. Earle was onder de indruk van de het talent van Roseanne Reid en hij beloofde haar een bijdrage aan een eventueel debuut. Op de track ‘Sweet Annie’ van het debuut Trails verzorgt de Amerikaanse bard de achtergrond vocalen. Niet verkeerd om Steve Earle te mogen noemen bij ‘additional instruments and vocals’.
Roseanne Reid is de dochter van Greg Reid, de helft van de zingende en musicerende tweeling The Proclaimers. In 1987 had het duo een eerste grote hit met het nummer ‘A Letter From America’. Na eens stilte van vier jaren bracht het duo in 2018 de singels ‘Angry Cyclist’ en ‘Streets Of Edinburgh’ uit. Roseanne Reid kreeg het componeren en het optreden (al) met de paplepel ingegoten.
Twaalf tracks op dit debuut. Roseanne Reid speelt akoestische gitaar en laat zich spaarzaam begeleiden. Er is een ritmesectie in de studio en er blazen wat gastmuzikanten mee, maar het geluid van de nummers wordt veelal bepaald door de stem van Reid en haar gitaar.
Opener ‘Amy’ is een track met gitaarakkoorden en coupletten woorden. Reid bezingt de liefde voor een vriendin, wordt nergens klef en musiceert naar een rustig einde. Americana en country in een keurige song met een Schots accent in de tekst. ‘Heading North’ is een volgend klein gehouden nummer. De song heeft een minder punt. Het outro is wat plotseling. Op een podium zullen Reid en haar begeleiders los kunnen gaan. In ‘Hey River’ neemt de ritmesectie het muzikale stuur over. De muziek is golvend, rockt zelfs her en der. In ‘I Love Her’ is er een piano en zorgen blazers voor een soulvolle sound. In ‘It Is You’ is er een heerlijk jengelend orgeltje in het intro en tussen de coupletten. Pas in ‘Levi’, het zesde nummer is er meer dan oppervlakkige emotie in de stem van de jonge Schotse. Het is alsof Reid toestaat dat de luisteraar naar haar gevoel mag luisteren. ‘Me Oh My’ is uptempo. De muziek klinkt alsof er is opgenomen in de kroeg om de hoek, gewoon op een tapedeck. Geen studio met computers, maar een podium en daarvoor tafels met glazen en verbrokkelde schuimkragen en asbakken vol peuken. Prijsnummer! Afsluiter ‘What‘I’ve Done’ is opnieuw de stem en de gitaar. De banjo geeft het opnieuw keurige en daardoor toch wat vlakke nummer meerwaarde.
Trails is een alleraardigst debuut, maar ook een plaat waar de volle rijkdom van het talent van Roseanne Reid niet te horen is. Producent Teddy Thomson, jawel de zoon van Richard en Linda Thompson, heeft Reid vooral tussen de lijntjes laten kleuren. Het maakt nieuwsgierig naar wat Reid op het podium kan zonder de controle van een producer die avontuur weg filtert uit de nummers.
Roseanne Reid gaat de komende maanden op tournee. Ze treedt op als voorprogramma bij de concerten van Justin Townes Earle. Jawel, de zoon van.
Recensent: Jaks Schuit
Bron: www.realrootscafe.com
Deeplink: read:https://www.realrootscafe.com/2019/05/13/roseanne-reid-trails/
Gepubliceerd op Muziekwereld: 4 juni 2019
|
|