Roos Galjaard & Sebastiaan Wiering - Your feet travel hope (Waardering Muziekwereld) 9
Met de Groningse formatie Gather
Roses brengt singer-songwriter Roos
Galjaard enkele albums uit voordat ik haar
muziek leer kennen op Noordfolk,
een festival dat tussen 2010 en 2015 een aantal keren in Veenhuizen werd
georganiseerd door Linde Nijland en Bert Ridderbos. Daar is Galjaard een van de
singer-songwriters die zich mogen presenteren in een onversterkt intermezzo bij
de eerste editie. Ze speelt akoestische gitaar, heeft een heldere zangstem en
fijne eigen liedjes. Even later zijn Nijland en Ridderbos te gast op haar eerste
solo-album, I
Am Water, en mag ze terugkomen op Noordfolk
in 2012, dit keer voor een volledige set in het hoofdprogramma en met extra
begeleiding van cellist Sebastiaan
Wiering (reguliere gast bij Gather Roses en
lid van de eveneens Groningse groep VENcE). En dat intrigeert me, want een cello
is geen gebruikelijk instrument bij een singer-songwriter. De samenwerking als
duo bevalt blijkbaar goed, want in 2015 verschijnt het album Many
Hours Still To Come. Enkele maanden geleden
werd de opvolger Your
Feet Travel Hope gepresenteerd, een album
waarop beide muzikanten hun gevoelens van de afgelopen paar jaar willen
uitdrukken.
En muzikale emotie is er volop, al meteen bij de donkere indringende noten van
de cello die zich om de hypnotiserende gitaarklanken wikkelen in de intro van
openingsnummer Something New.
De heldere stem van Galjaard, licht gerijpt, maar nog steeds mooi helder van
kleur, klinkt vol overtuiging als ze zingt dat we iets nieuws moeten proberen.
In het tweede stuk, Places,
(waarvan ook een video op Youtube staat: https://youtu.be/yxDn8yDiONM) met
een melancholieke rol voor de piano (Wiering), waar het strijkwerk juist een
sprankje hoop laat horen, horen we de titel van het album voorbijkomen: "where
you go your heart is filled, your feet travel hope, where you go your eyes will
shine and dreams come true". Een mooie poëtische
tekst van Galjaard, die overigens alle stukken op het album heeft geschreven.
Tussendoor luister ik nog eens naar de voorganger Many
Hours Still To Come (te vinden op Spotify)
en, hoewel gitaar en cello ook op dat album prima samengaan heeft het meer een
folkrockgevoel waar Roos
Galjaard & Sebastiaan Wiering nu juist de
diepgang opzoeken in arrangementen die net iets soberder (of misschien is
doordacht een betere term) zijn, al is het folkrockgevoel niet helemaal weg, zo
is bijvoorbeeld te horen in Rovers,
met trombone door Obed
Brinkman. Het gaat over een nachtmerrie of
muizenissen in iemands hoofd of misschien wel allebei, de teksten van Galjaard
lenen zich ook prima voor een eigen interpretatie. Maar Brinkman is niet de
enige gast, zo geeft Tobias
Nagel een subtiele invulling aan It's
Happening Again op elektrische gitaar. Ook Mamour
Seck (percussie en drums) en Hanneke
Ramselaar (hobo) beïnvloeden het karakter van
de liedjes waarop ze meespelen en Bauke
van der Laaken ondersteunt met sprankelende
pianotonen in Carry Me Home. Your
Music Is My Music (dat ze schreef tijdens een
reis in zuidelijk Afrika) herbergt de meeste gasten tegelijk en is een
vrij jazzy stuk geworden met licht exotische tinten. Ik kan me voorstellen dat
de muzikanten dit met heel veel plezier hebben ingespeeld, maar het is niet
helemaal mijn stijl. De meer ingetogen sferen van afsluiter Dance
Along liggen me meer, maar wacht even, dat komt
me toch bekend voor? Inderdaad, het staat ook op I
Am Water, dat ik tien jaar geleden op
Noordfolk heb aangeschaft en op As
The Sun Will Guide Me Home, een album van
Gather Roses dat rond diezelfde tijd verscheen. Het nieuwe arrangement met cello
geeft dit stuk nu een soort fado-achtige uitstraling van heimwee en dat spreekt
me aan. Als ik Roos Galjaard vraag om iets over dat lied te vertellen en waarom
ze het opnieuw heeft opgenomen, stuurt ze snel een berichtje terug: "Het
nummer heb ik inderdaad langer geleden geschreven. Het is geïnspireerd op mijn
moeder die een andere fase inging toen mijn oudste zus uit huis ging. Dat je als
ouder het beste wenst voor je kind, maar ergens al de ouder-kind relatie
wijzigt, de rollen en verhoudingen anders worden, en dat je daar ook mee moet
dealen. Het is bij veel van onze fans een favoriet nummer, en ik vind deze
versie met alleen Sebastiaan op cello erg mooi. Aangezien het nummer bijna
altijd in de setlist staat en we graag juist deze versie wilden vastleggen is
hij weer op de CD terecht gekomen..."
De titel van Your
Feet Travel Hope geeft al aan dat het geen
zwaar album is geworden en uit de teksten spreekt liefde, hoop, melancholie en
verdriet, maar ook een zekere levenslust. Roos
Galjaard & Sebastiaan Wiering hebben de
liedjes in vaak sobere, maar zeker ook voldoende afwisselende arrangementen
gestoken zodat de mooie teksten juist meer zeggingskracht krijgen. En als je wil
weten waar die nou precies over gaan raad ik aan om een optreden van het tweetal
te bezoeken, in oktober zijn ze diverse keren te zien in het noorden van het
land.
Recensent: Mirjam Adriaans
Bron: www.folkforum.nl
Direct link: Muzikale emotie van Roos Galjaard & Sebastiaan Wiering - Folkforum
Gepubliceerd op Muziekwereld: 2 februari 2023