Yeah Yeah Yeahs - Fever to tell ***½

In navolging van Amerikaanse garagebands als The White Stripes en The Jon Spencer Blues Explosion hebben ook The Yeah Yeah Yeahs ontdekt hoe je een plaat lekker ruig moet laten klinken. Je stuurt gewoon de basgitarist naar huis en draait daarna flink wat extra laag bij op de gitaarversterker voor een extra vet geluid. De drummer slaat vooral veel op zijn bekkens en de zangeres zingt zo suggestief mogelijk in een overstuurde, goedkope microfoon. Het levert een primitief geluid op dat in veel oren weldadig klinkt, in een tijd waar de liefhebber van popmuziek wordt doodgegooid met overgeproduceerde wegwerppop. Een gimmickachtige bandnaam doet de rest. The Yeah Yeah Yeahs weten zich van de concurrentie te onderscheiden door op alle punten net iets verder te gaan dan de rest. Naast schreeuwerige garagerocksongs als Date With The Night weten ze bovendien af en toe ook een gevoelige snaar te raken, zoals in de afsluiter Modern Romance en de bonustrack, die enkele minuten daarna begint. Fever To Tell is vaak opwindend, soms ontroerend maar ook af en toe ronduit saai. Maar mag je van een echte garageband eigenlijk wel een perfecte plaat verlangen?

11 juni 2003

Tracks & credits

Terug naar Hoofdindex