Terri Hendrix - The art of removing wallpaper
****
Als relatief onbekende naam sierde ze ooit – in 2000 – nog de affiche van het prestigieuze Blue Highways-festival in Utrecht. In de jaren die sedertdien voorbijgingen is Terri Hendrix echter bepaald niet ter plaatse blijven trappelen, zo blijkt. Op haar ondertussen ook alweer zevende album “The Art Of Removing Wallpaper” presenteert zij zich als een gerijpte artieste, die perfect de gouden middenweg tussen een veelheid aan genres als folk, pop, country, blues, americana en andere weet te vinden. En in haar teksten gaat ze zowel in de clinch met haar persoonlijke demonen als met vraagstukken die dezer dagen wel meer mensen bezighouden. Het licht gospeleske “Jugment Day” – met harmonieën van Ruthie Foster en haar maatje Cyd Cassone – is zo bijvoorbeeld een behoorlijk scherpe veroordeling van de opvatting dat men God en geloof als rechtvaardiging voor al zijn daden mag inroepen. “Everybody wants to use God / When they’ve nobody but themselves to blame / Everybody wants to use God when they do their / Dirty deeds in his name,” klinkt het strijdvaardig. (Amerikaanse politici fronsen nu wellicht even de wenkbrauwen…). En dat is slechts één van de vele hoogstandjes hier. Erg leuk zijn verder bijvoorbeeld ook nog de unisex-versie van de LL Cool J / Luka Bloom-hit “I Need Love”, het een beetje aan de popgrass van de Dixie Chicks verwante “Monopoly”, de rootsy folk pop van opener “Breakdown” en het ingetogen “Quiet Me”. Voor dat laatste liedje ging Hendrix opnieuw te leen bij Jeff Barbra en Sarah Pirkle, van wie ze eerder voor haar album “The Ring” ook al het mooie “Prayer For My Friends” opnam en die hier eerder dit jaar al op flink wat bijval mochten rekenen voor hun cd “Barb Hollow Sessions”. It’s a small world… Samenvattend kan ik stellen, dat het samen met Lloyd Maines geproduceerde en met klasbakken als ondermeer Glenn Fukunaga (bas) en Paul Pearcy (drums, percussie) ingespeelde “The Art Of Removing Wallpaper” zondermeer Terri Hendrix’ beste plaat tot op heden is en dat het dus misschien wel weer tijd wordt om haar nog eens naar de Lage Landen te halen. Ik zal dan alvast graag van de partij zijn.
10 augustus 2004
Terug naar Hoofdindex