Susumu Yokota - Symbol ****
Susumu Yakota geldt al sinds de jaren negentig als één van de beste en meest interessante Japanse elektronica-wizards. Voor zijn meer dance-geörienteerde werk bedient hij zich van een hele reeks pseudoniemen, onder wie Ringo, Prism en Stonicstuff, maar onder zijn eigen naam is hij vooral bekend van meer ambient gericht werk. Symbol, Yokota’s jongste cd, zou wel eens zijn definitieve doorbraak kunnen betekenen, want het is niet alleen één van de meest vernieuwende cd’s die ik in jaren hoorde, maar ook één van de allermooisten. Yokota bouwt hem grotendeels op uit samples van allerhande klassieke muziek van Tchaikovsky, Debussy en Meredith Monk. Dan is het gemakkelijk in de commercieel waarschijnlijk aantrekkelijke Music For The Millions-val te trappen: koppel bekende klassieke thema’s aan moderne beats. Niet Yokota, hij weeft ingenieus uit al die verschillende soorten en stijlen klassieke muziek prachtige ambient-miniatuurtjes die meer verwant lijken met Eno en Cocteau Twins dan met de basis waaruit ze voortkomen. En daarin verdient Yokota weer een pluim, want waar menig mindere god in het ambient-veld ervoor zou hebben gekozen de stukken uit te bouwen tot lange quasi-symfonieën, houdt Yokota de tracks kort en to the point. Niet één overstijgt de 5 minuten, het gemiddelde komt zelfs rond de 3 minuten uit. Drie minuten van pure en veelal zelfs verbluffende schoonheid.
1 december 2005