Serj Tankian - Elect the dead (Waardering Muziekwereld) ****½
Hamvraag: kan System Of A Down-zanger Serj Tankian het zonder genie en dorpsgek Daron Malakian aan? De man met wie Tankian de creatieve tandem vormt in de belangrijkste geëngageerde rockgroep van dit decennium? Ja, dat kan. En met nog meer focus dan bij SOAD. Tankian heeft nu geen gekte meer om zich heen, geen druktemakerij. Het levert een verbijsterend mooie plaat op. Soit, het klinkt onmiskenbaar als Het Soloproject van De SOAD-Zanger. De openingsriffs van Empty Walls zijn zo tegendraads niet, maar opruiend? Zeker. Gestript van alle manie kan Tankian z’n stem nu eindelijk voluit laten gaan. En songs schrijven die to the point zijn. Nog steeds kwaad op de apathie van de massa’s raast Tankian door The Unthinking Majority, met een drive gelijk aan Chop Suey. Of Feed Us: clean begin en een slepende gitaaraanval, waarna baardmans ons weer in een ongemakkelijke roes sust. Fraai zijn ook diens vocale harmonieën in Beethoven’s Cunt (que?). Opvallend ook hoe erg Tankian op dat nummer (en de hele plaat) put uit strenge pianomelodieën. Het verraadt boosheid in die vingertoppen. Hij heeft het nog nét onder controle. En dan komt Tankian in de sobere afsluiter toch weer kwetsbaar uit de hoek. Op dat moment weet je genoeg. Elect The Dead is van een verbijsterende schoonheid. PHILIPPUS ZANDSTRA
Bron: www.oor.nl
Gepubliceerd op Muziekwereld: 25 december 2007