The Pigeon Detectives - Wait for me (Waardering Muziekwereld) **
Sommige media schilderden The Pigeon Detectives uit het Britse Leeds (het lijkt daar wel de Culturele Hoofdstad van het Universum te wezen, zoveel bandjes komen daar momenteel vandaan) al af als ‘een absolute sensatie’, en de band schijnt eigenhandig een wat tamme en desondanks uitverkochte want enorm gehypete versie van London Calling van de ondergang door sufheid te hebben gered. Voor al degenen die met klamme handjes zitten te wachten op de volgende redding van de rock ‘n roll: wacht niet langer, The Pigeon Detectives zijn het niet. Ok, in een rokerige pub met een goeie pint binnen handbereik zal het ongetwijfeld zeer genietbaar zijn, en ook de bovenzaal van Paradiso zal ongetwijfeld aan de band zijn besteed. Maar de plaat valt tegen. Niet alleen is het songmateriaal aan de dunne kant, twaalf liedjes die aardig in het gehoor liggen maar niet meer dan dat. Veel belangrijker is dat ‘Wait For Me’ (V2) met de rem er op lijkt te zijn volgespeeld. Het springerige dat veel jonge bandjes kenmerkt is een truc geworden, en van de hoekjes zijn de randen wel erg afgeslepen. Jan Akkerman zou zeggen: volgende keer een flinke hap pep in de bips, even naar de hoeren en dan spelen maar. Gas! Dit is matte hap.
Dietmar Terpstra
Bron: www.planet.nl
Gepubliceerd op Muziekwereld: 30 september 2007