Morcheeba - The antidote ****
De muziek van Morcheeba valt onder de noemer Dub-soul-trip-rock-meditatie-trance-pop, maar dat dekt niet helemaal de lading. Clubbezoekers kennen Morcheeba van Trigger Hippie, loungeliefhebbers van Big Calm uit ’98, (dat niet mocht ontbreken bij een goed etentje). Weer anderen werden pas fan van Morcheeba bij de meer upbeat discopop van Rome Wasn't Built In A Day en weer anderen bij het door Lambchop geassisteerde album Charango. De eerste samenwerking van de broers Godfrey met zangeres Skye Edwards resulteerde in de single Trigger Hippie, gereleased in ’95. Deze single werd een doorslaand succes als vroege chill-out/trip-hop plaat en zorgde ervoor dat Morcheeba al gauw in het rijtje van Massive Attack en Portishead werd genoemd. De track zorgde voor een reputatie van post-club muziek en was de voorloper van het in 1996 uitgebrachte debuutalbum Who Can You Trust. Na het succes van deze plaat werd het tijd voor een nieuw album dat het vorige moest overtreffen. In 1998 zag dan ook Big Calm het daglicht. Het werd, net als bijvoorbeeld Moby's Play, een album dat als een ikoon op elke IKEA koffietafel verscheen. Het werd door critici een Late night, whisky-gurgling, joint-rolling grooves album genoemd. Na dit album verwachtte iedereen dat de opvolger meer van het zelfde zou zijn. Dit was echter zeker niet het geval. Morcheeba werd niet of nauwelijks op de radio gedraaid en daarom besloten de Godfreys het helemaal anders aan te pakken. In 2000 was Fragments Of Freedom het resultaat. Funk, disco, pop en old skool hip-hop werden in de strijd geworpen en van dit album werd Rome Wasn't Built In A Day een bescheiden hitje dat inderdaad wel eens te horen was in de ether. Het vierde album Charango (2002), was een album dat teruggreep naar vroeger dagen en werd wellicht daarom niet heel bekend. Nu neemt Morcheeba na 4 albums een frisse start. Zangeres Skye is vervangen door Daisy Martey en Sonic Youth en My Bloody Valentine worden als inspiratiebronnen genoemd. De broers, het brein van de groep, zien het nieuwe Morcheeba ook echt als een nieuwe groep. Meer dan ooit gedreven, zijn ze de studio ingegaan met als doel hun droomalbum te maken. Of ze er daadwerkelijk in geslaagd zijn een droomalbum te maken, ben ik nog niet helemaal uit. Dat het vernieuwend is, (voor Morcheeba begrippen althans), is een ding dat zeker is. Het album is live opgenomen en er is veel gebruik gemaakt van akoestische instrumenten. Door het nieuwe stemgeluid van Martey klinkt het inderdaad als wat we dan maar ‘het nieuwe Morcheeba’ zullen noemen. Martey heeft een klassieke rock-achtige stem die prima aansluit bij de wat baldadige songs op dit album. Eerste single wordt Wonders never Cease, een uptempo poppy nummer, maar mijn voorkeur gaat toch uit naar Everybody Loves A Loser. Een lekkere meedeiner zullen we dat maar noemen. De overige tracks op het album zijn gewoon lekker om naar te luisteren op een doordeweekse zomerdag.
14 mei 2005