Marissa Nadler - The saga of mayflower may ***
Indien er in je naaste omgeving meerdere mensen zijn die je nadrukkelijk op Marissa Nadler wijzen, dan zal je vroeg of laat toch je oor te luisteren moeten leggen. Zelfs als een aantal nummers op de radio je niet echt enthousiast maakt. Op het moment dat je een niet zo positieve recensie van haar eerste cd leest, tja, dan sta je niet echt te springen om tot aanschaf over te gaan. Wel, na de eerste luisterbeurt ‘The Saga Of Mayflower May” was er van een stijl achteroverslaan geen sprake. Maar, inmiddels ben ik na wat meerdere luistersessies wel degelijk tot inkeer gekomen. Niet dat er nu wél van ‘liefde’ voor Marissa Nadler gesproken mag worden, slecht is The Saga Of Mayflower May zeker niet. Nadler speelt prima gitaar (waaronder een 12- snarige) en heeft een mooie stem. In haar voordracht komt zij in mijn ogen enigszins monotoon over; een vaststelling die na de vele luisterbeurten overigens wat genuanceerder gebracht mag worden. Ze zingt met een klassiek aandoende devotie; iets wat best mystiek, zeg maar gerust raadselachtig overkomt. Niet altijd pakkend, kwalitatief gezien wel van niveau. In een drietal tracks wordt Brian McTears Hammond orgel smaakvol ingezet, terwijl spaarzaam ook nog wat flarden piano en tin whistle voor de gewenste omlijsting zorgt. Elf nummers in zo'n 35 minuten met Yellow Lights als het nummer dat tot de uitschieters gerekend mag worden.
7 september 2005