Liz Phair - Liz Phair ***   

Liz Phair maakte aan het begin van de jaren negentig deel uit van de lichting eigenzinnige vrouwelijke rockers. In haar teksten nam zij geen blad voor de mond; de muziek vond zijn oorsprong in de lo-fi indierockscene. Ondanks de nodige aandacht van de pers, met name voor haar debuutalbum ‘Exile In Guyville’ (1993), wist ze uiteindelijk niet door te breken naar de mainstream, waarbij ongetwijfeld ook haar podiumvrees een rol speelde. Op haar vierde titelloze album, dat werd geproduceerd door Michael Penn en The Matrix, slaat Liz Phair een onverwachte weg in naar een modern geluid, dat nog het meest doet denken aan de gepolijste skaterock van Avril Lavigne. Tekstueel kan zij nog steeds behoorlijk direct uit de hoek komen, zoals in het seksuele expliciete H.W.C.(Hot White Come). Haar trouwe fans zullen misschien moeilijk kunnen wennen aan de ongecompliceerd rockende Liz Phair, die opeens een stuk alledaagser klinkt dan de dwarse singer/songwriter van vroeger. Wie onbevooroordeeld luistert, zal moeten toegeven dat de klasse van Liz Phair ook ditmaal overeind blijft. Op haar zesendertigste heeft Phair eindelijk de gelikte popplaat gemaakt, waarmee ze op haar achttiende ongetwijfeld een wereldster zou zijn geworden. Nu is de cd bij haar achterban opnieuw goed voor de nodige controverse.

30 augustus 2003