Kim Richey - Chinese boxes (Waardering Muziekwereld) ***½
Kim Richey verzorgde onlangs het voorprogramma tijdens de Europese solotournee van John Hiatt, waarbij nogal wat bezoekers zich tot de aanschaf van haar nieuwe album lieten verleiden. Haar tedere muziek bezit dan ook een bijna verzachtend soort weemoed, die zelfs alleen begeleid door elementair gitaarspel kennelijk de gevoelige snaar raakt, wat mede te danken is aan de elegante zangmelodieën. Als leverancier van liedjes voor menig countryartiest werd de pas op haar veertigste debuterende Richey zelf ook als zodanig gelanceerd, terwijl de drie albums uit de tweede helft van de jaren negentig haar toch vooral deden kennen als een singer-songwriter met een zekere popgevoeligheid. Vijf jaar geleden overtrof ze zichzelf met het even sober getoonzette als introspectief geladen Rise, dat tot stand kwam onder leiding van Bill Bottrell, de grote man achter Tuesday Night Music Club van Sheryl Crow. Voor de opvolger ging Richey verrassend genoeg in zee met Giles Martin, de zoon van de befaamde Beatles-producer, die vorig jaar samen met zijn vader tekende voor het fabuleuze mixalbum Love. Met een fluwelige instrumentatie klinkt het amper een half uur durende Chinese Boxes als onnadrukkelijk vakwerk, maar wie er eens goed voor gaat zitten, hoort een ideaal alternatief voor Suzanne Vega, Aimee Mann en Shawn Colvin. GEERT HENDERICKX
Bron: www.oor.nl
Gepubliceerd op Muziekwereld: 24 januari 2008