Johan - THX Jhn (Waardering Muziekwereld) ****
Wat betreft 'trendzettend': vijf jaar geleden baarde het Noord-Hollandse Johan opzien door een tuinkabouter een prominente plaats in haar clips te geven. Het duurde even, maar sinds een paar jaar zien we het resultaat om ons heen; of ben ik de enige die de opmerkelijke opmars van tuinkabouters in de Nederlandse samenleving bemerkt heeft? Tuinkabouters zijn 'hot'. Je ziet ze overal. Designtuinkabouters. Jan des Bouvries blijkt zelf een tuinkabouter te zijn. Mensen punniken jasjes voor ze. Er zijn tuinkabouterverwenweekenden. Notarissen hebben de eerste tuinkabouters in testamenten moeten vermelden. Columnisten schrijven over kaboutertherapie. Ergo: tuinkabouters zijn niet meer weg te denken uit onze maatschappij. Als er na jaren stilte weer een nieuwe cd van Johan uitgebracht wordt, getiteld THX JHN, dan ben ik natuurlijk razend nieuwsgierig. Wie weet welke trend Johan nu weer voor ons in petto heeft. Nog een rage van kabouterproporties, en ik ga emigreren. Het is alweer tien jaar geleden toen hun titelloze debuut uitkwam. Vijf jaar daarna kwam Pergola uit, en wederom na vijf jaar is het nu tijd voor THX JHN. Dat levert dus drie albums in tien jaar tijd op. Ze nemen er hun tijd voor, en wat geeft dat, als het een mooi album het resultaat is? THX JHN was ook het motto waarmee Marta Tura (25) vanuit Antofagasta de la Sierra in Noord-Argentinië onlangs naar Utrecht afreisde om een besloten optreden van haar favoriete band bij te wonen. Haar trip werd vastgelegd en resulteerde in een opzienbarende video van Oceans, de eerste single van THX JHN. Een andere bijzonderheid is dat dit album ook verkrijgbaar is in twee versies: één cd in een 'gewone' verpakking en één cd in een grote kartonnen uitklaphoes, waarbij de koper er een vinylversie van het album bij krijgt. Tevens krijgen de eerste kopers van compact disc én langspeelplaat een bonus in de vorm van Everything after all, de 'Best of Excelsior' waarmee het label op 4 juni z'n tweede lustrum (in Tivoli, Utrecht) luister bijzet. Genoeg geluld over de randverschijnselen. Verwacht op THX JHN niets verrassend. Tenminste niet als je de voorafgaande albums van Johan kent. Helaas zitten ze bij mij in verhuisdozen, maar ik zou dit THX JHN tussen beide voorafgaande albums in plaatsen. Sprankelend als het titelloze debuut, maar minder hoekig, verfijnder. Meer liedjes, in die zin is het meer zoals Pergola dus. Minus de tuinkabouters. Mijn tik met Johan is de slaggitaar. Enige uitleg is op zijn plaats: ik zou een Johan-cd in de beste karaokestijl willen hebben. Waarbij ik alles kan wegdraaien, en alleen de slaggitaar en de zang overhoud. Ik noem dat de fragiliteitstest. Alleen de goede liedjes blijven over. Johan scoort vrij hoog. Wilco, Frank Black en Daryll-Ann scoren overigens doorgaans het hoogst. Denk bij THX JHN eens alles weg, en concentreer je op de magische slaggitaar. Bijvoorbeeld bij mijn favorieten op dit album: Oceans, het trieste haperende drafje op Walking Away, Tonight, kabelend When I'm On My Own, het aanstekelijke Any Other Guy (gitaarvegen geleend van de eerste albums), de intro van Out Of Reach. Waarmee ik pakweg twee derde van het album als favoriet benoem, ik weet het...
Bron: http://frontpage.fok.nl/review/4040/1
Gepubliceerd op Muziekwereld: 3 september 2006