Joe Lynn Turner - The usual suspects ***
Het is vaak nét niet bij Joe Lynn Turner. De Amerikaanse zanger kwam in de jaren zeventig op met zijn eigen band Fandango. Hij stapte vervolgens over naar Rainbow, waarvan toen al de glans af was en maakte een tussenstop bij de Blackmore-kloon Yngwie Malmsteen. Hij zong daarna op een rampzalige plaat met Deep Purple: ‘Slaves and Masters’. Sindsdien is Turner vooral onder eigen naam actief. Zijn stem siert muzikale odes aan Deep Purple en AC/DC, hij maakte coverplaten, werkt samen met Glenn Hughes en doet veel sessiewerk. The Usual Suspect is weer eens een volwaardig studioalbum met eigen werk. De mix van rockers en ballads ademen vooral degelijkheid en vakmanschap uit, maar weinig echte bevlogenheid. Het is melodieuze rock volgens het boekje, waarbij hij zich met het smachtende Really Loved wel erg tegen Richard Marx en Michael Bolton aanschurkt. Daar staat gelukkig veel muzikaal vuurwerk tegenover, met name van gitarist Al Pitrelli, nog zo’n Blackmore-kloon. Het lukt Turner dus opnieuw niet om uit de schaduw van de gitaarlegende te komen.
30 juni 2005