Jane Birkin - Fictions (Waardering Muziekwereld) ***
Schrijven over het werk van
Jane Birkin betekent meteen een rits andere grote namen onder de loep nemen. In
2004 had Birkin een “Rendez–vous” met Brian Molko, Beth Gibbons, Bryan Ferry,
Feist en Paolo Conte; voor haar nieuwe album “Fictions” schoven onder meer Neil
Hannon (The Divine Comedy), Rufus Wainwright (die onlangs twee songs voor de
film “Brokeback mountain” componeerde) en Cali aan tafel. Beth Gibbons kreeg een
second serving en Tom Waits, Neil Young en Kate Bush zetelden in de
special guest seats. Birkin coverde van de laatste drie respectievelijk de
songs “Alice”, “Harvest moon” en “Mother stands for comfort”.
Birkin zet in met een vrolijk “Home”, waarin ze zich afvraagt waar ze nu
eigenlijk thuis hoort. Bijna zestig is ze nu, maar ze klinkt als een jong meisje
dat het overgrote deel van haar lentes nog moet meemaken. Is in de muziek de
schijn die ons bij klaarlichte dag bedriegt, overigens niet de mooiste schijn?
De rode draad die door “Fictions” loopt, is de mix tussen het Franse chanson en
de Britse traditie in de lijn van Portishead. Het is een beetje als french
fries bestellen in Engeland: het klinkt heerlijk, maar kan wel eens
tegenvallen. Met name de Britse bijdragen bekoren minder dan dat ze
nieuwsgierigheid opwekken naar hun originele uitvoering. Dat geldt voor “My
secret”, de bijdrage van Gibbons, maar ook voor het nummer van The Divine Comedy
– een band om naar uit te kijken. Birkin blijft volgens ons op haar best in
Franse songs als “Sans toi”, “La reine sans royaume” en “Image fantôme”. “Où est
la ville”, dat gedragen wordt door een heuse beat, is misschien wel de enige
uitschieter van deze plaat. De grote namen op de hoes wekken verwachtingen op
die al bij al niet volledig ingevuld worden. Wie zich aan covers van Kate Bush
waagt, dient misschien over een memorabeler stem te beschikken dan Birkin. Haar
upbeat–versie van “Mother stands for comfort” valt maar magertjes uit.
Dat de vrouw niet over hetzelfde keelgeluid beschikt als Waits, kunnen we haar
met minder gemak verwijten, maar toch mist ook haar “Alice” enige body.
Dat de zangeres voet aan wal wil houden aan beide kanten van het kanaal is onder
meer zichtbaar in de titel van het album, die men even goed in het Engels als in
het Frans kan lezen. We suggereren daarom deze thuis voor Birkin: “Fictions” is
de ideale achtergrond voor een gezellig internationaal diner onder vrienden. Aan
tafel, asseyez–vous, dinner is ready!
Bron: www.cuttingedge.be
Gepubliceerd op Muziekwereld: 21 juli 2006