Jamiroquai - Dynamite ****
Ondanks het succes spreekt de Engelse groep Jamiroquai nauwelijks tot de verbeelding. Op de muziek valt weinig aan te merken. Al sinds het debuut Emergency On Planet Earth in 1993 maakt Jamiroquai een feilloze mix van house en de soul uit de jaren zeventig, waarbij vooral de funk van Stevie Wonder een in het oor springende referentie is. De groep is merkbaar ontsproten uit de dance-cultuur waar de mensen achter de muziek doorgaans een zekere anonimiteit bewaren. Erg vreemd is het dus niet dat Jamiroquai, ondanks een paar flinke hits, nooit de echte megastatus heeft weten te bereiken. Feels Just Like It Should, de opener van het nieuwe album en tevens de eerste single, lijkt eigenlijk precies de essentie aan te duiden waar het nu bij Jamiroquai om draait, want met Dynamite klinkt de groep weer ouderwets goed. Het zesde album van Jay Kay en consorten staat bol van de swingende funk, disco, rock en soul, maar klinkt mede door de invloeden van wat electro en house erg van deze tijd. Het retro gevoel blijft, zeker als je naar tracks als Dynamite luistert, waarbij old school disco en dito refreintjes tot de ingrediënten behoren, maar Jamiroquai is na de twee teleurstellende vorige albums weer in topvorm. Het romantische Seven Days In June is een regelrechte ballad, vol heerlijke acid-jazz, en de producties klinken stuk voor stuk warm, organisch, meeslepend en de nummers barsten van de energie. Dynamite is één van de meest veelzijdige albums van Jamiroquai geworden, dat niet alleen ruimschoots lekker weg luistert thuis, maar bij tijd en wijle, zoals het stuwende Electric Mistress, ook zeer geschikt is als voer voor de dansvloer. Verder maken funky gitaren, plukkende bassen, strijkers, hoorns, ronkende synths en natuurlijk de typische, lichte, maar erg sterke vocalen van Jay Dynamite tot een waar feest.
1 augustus 2005