Incognito - Adventures in black sunshine
**
Eens was Incognito het paradepaardje van de Engelse jazzdancescene. Met hun hit Always There uit 1991 waren zij de eerste acid jazz band die een top tien notering scoorde. Hun sound sloeg goed aan bij het publiek en dat leverde een drietal cd's op, waarvan Positivity (1993) de meest succesvolle was. Bandleider Jean-Paul Maunick meende een succesformule in handen te hebben en bleef deze keer op keer tot vervelens toe herhalen. De band kwam in een neerwaartse spiraal terecht en elke nieuwe cd was minder dan de vorige. Met Adventures In Black Sunshine uit is nu eindelijk het dieptepunt bereikt. Deze cd vol ongeïnspireerde herhalingsoefeningen blinkt uit door steriliteit en soul zonder gevoel. Vooral op vocaal gebied laat het veel te wensen over: geforceerde composities die tijdens de productie zo strak getrokken zijn dat elk gevoel is verdwenen. In de instrumentale nummers klinkt af en toe nog een sprankje hoop, maar zelfs gasttoetsenist George Duke kan hier helemaal niets meer aan redden. Jammer.
26 september 2004
Terug naar Hoofdindex