Fatboy Slim - Palookaville **
Fat Boy Slim heeft een nieuw album uit na zijn huwelijksperikelen van 2003. “Palookaville” kun je zien als een laidback duiveluitdrijving van alle voorgaande smart. De samenwerking met Damon van Blur op “Put it back together” is daarvan het toppunt: singalong gewauwel van de ergste soort. Je krijgt er spontaan tranen van in je ogen. Net als bij de cover op het einde, waar Steve Millers “The joker” op zijn Fatboys wordt genomen. Conclusie bij dit experimentje: van sommige nummers kan je beter afblijven! Slim koos op dit album weer voor samenwerking met vocalisten: we horen Johnny Quality (wie?), Justin Robertson (Lionrock) en Lateef the Truthspeaker van de Quannum Crew. Deze laatste mag in “Wonderful night” en “The journey” opdraven, meteen ook de beste nummers van de plaat. Slim wordt even hiphop-dj en dat gaat hem en Lateef goed af. Tussendoor zitten er ook nog een paar typische Fatboy-bigbeat-dance-cut-up nummers tussen. Ze zijn goed voor een halve plaat. “Slash dot dash”, dat informatica en internet op de korrel neemt, steekt daarin met kop en schouder boven de rest uit. Toch had ik de indruk dat op het vlak van de sampletoverkunst de scherpte er wat af is. Bijzonder inventief klinkt het vaak niet, net geen automatische Fatboy-piloot. Zo borduurt opener “Don't let the man get you down” eindeloos voort op het lijntje “And the sign said long-haired freaky people need not apply”. Je bent gewaarschuwd! “Palookaville” is een gevarieerd album met een paar hoogtes en voor de rest veel middelmatige stuff.
30 november 2004