Sluit je ogen … je zit in een oud, maar stijlvol café in downtown New York. De houten bar is vaal verlicht en de geur van whisky hangt in de lucht. In een hoekje kan je de trage bewegingen waarnemen van een band die zich onopvallend heeft opgesteld, waarvan niettemin de tonen langzaam je wereld binnendringen. Steeds meer word je gegrepen door de klanken van ‘Dreams That Breathe Your Name’ van Elysian Fields.

Elysian Fields straalt sensualiteit uit. Het stemgeluid van Jennifer Charles doet aan PJ Harvey denken, maar haar doordringende stem maakt de muziek erg geladen. “And down she goes into the night / Down my stairs and out of sight”. Je wordt omringd door flarden van droombeelden en een gevarieerde muzikale begeleiding maakt het album erg boeiend. Naast tal van gastmuzikanten staat ‘Oren Bloedow’ in voor ondermeer gitaar, bas, keyboards, sitar en accordeon. ‘Dreams That Breathe Your Name’ ademt een aangename muzikale diversiteit uit en de zang zorgt voor coherentie. Ritme, melodie en een zwoele spanning zijn de constanten op de tocht, waarop Elysian Fields zich een weg door 12 nummers baant. ‘Passing On The Stairs’ is ronduit adembenemend. Jennifer en Oren zingen afwisselend een strofe, terwijl een cello en piano een ijzingwekkende sfeer creëren. Een beetje later zorgen baritonsax en gitaar op ‘Shrinking Heads In The Sunset’ voor een nachtelijk jazzy sfeertje waar je stil van wordt. Na de twee minuten stilte die de voorlaatste track sieren, luidt een ingetogen pianootje met ‘Dog Of Tears’ het einde van de 52 minuten durende droom in.