Zoals
zo vaak kwam er iets totaal verrassend op me af in CD-vorm waarbij onmiddellijk
het volgende bij me boven kwam.In de winter van vorig jaar zat ik te lunchen op het Place de Vosges in de Marais te Parijs en pas bij het tweede glas wijn drong het geluid van gitaarmuziek tot me door.
Een druilerige zondagochtend, onthaaste Parijzenaars, een lunch (die je daar trouwens alleen maar cash kunt betalen) en dan dit: Roma-muziek.
Eenvoudige klanken die samensmelten tot een puur geheel maakte bij mij het gevoel los alsof ik Marco van Basten weer over het groene gras zag dartelen.
Overweldigend.
Ik weet niet hoe lang ik er tenslotte heb gestaan, maar bij mijn terugkomst aan tafel was men reeds begonnen (zoals Parijzenaars dat altijd wel doen) aan de lunch. Mijn volgens Joodse traditie klaargemaakte steak tartare was toch een koud gerecht dus maakte het voor mij niet zo veel uit en daarbij werd ik al etend warmer van binnen.
Zachtjes klonken de geluiden van de muziek á la Django tot me door. Wat er aan tafel werd gezegd en besproken is me ontgaan.
Bij het luisteren van deze cd kwamen deze herinneringen ogenblikkelijk weer terug met daarbij aangevuld het gevoel hoe het moet zijn geweest in de '40er en '50er-jaren in café Flore op St Germain en de andere cafe's op Montparnasse.
Simpel, elegant, speels, vertrouwd maar ook hartverwarmend: een must voor de liefhebber en zeker als je ook nog iets (of meer) met Parijs hebt.