Daniel Norgren - Outskirt (Waardering Muziekwereld) 9½
Door Daniel Norgren een bluesmuzikant te noemen doe je hem schromelijk te kort. Ok, toegegeven, opener Who’s Knocking en de knaller Five String Crooked Hair Clara (!) zijn vettig smerige slidebluesjes, maar met Let Me Go, het tweede nummer van het album, zet Norgren een nadrukkelijke stap op het gospelpad. En met The Comedian laat de Zweed weten dat hij ook erg goed naar Tom Waites geluisterd heeft. Zelfs een tranentrekkende ballad gaat Norgren goed af. Een en ander zou maar al te gemakkelijk in een onsamenhangend allegaartje kunnen ontaarden, maar het tegendeel is het geval. Dat komt natuurlijk voornamelijk door zijn aangenaam schurende stem. Maar ook in de spaarzame, sublieme instrumentatie (in de meeste songs althans, soms pakt Norgren uit met Waitsiaanse ketelherrie), zorgt voor het nodige bindweefsel. Het resultaat is een plaat die je van begin tot eind bij je strot grijpt. Norgren heeft vijftien songs geschreven waar geen misser tussen zit. Outskirt is een absolute aanrader.
Gepubliceerd op Muziekwereld: 12 januari 2010
|
|