Daniel Lanois - Belladonna ****
Daniel Lanois is van origine producer. Zijn producties worden gekenmerkt door een uniek, warm en ruimtelijk geluid, zoals bijvoorbeeld terug te horen is op de albums die hij produceerde voor U2 (The Joshua Tree, samen met Brian Eno), Bob Dylan en Peter Gabriel. Na een relatief lange stilte brengt hij sinds 2003 weer soloplaten uit. Shine (2003) en Rockets (2004) werden beiden in de ambient hoek ingedeeld, maar overstijgen dat genre eigenlijk. Op zijn nieuwe album Belladonna pakt de vermaarde producer en muzikant Daniel Lanois het op zijn nieuwe album `Belladonna’ (Anti/Epitaph) behoorlijk anders aan. Het lijkt er sterk op dat hij teruggrijpt op zijn wortels, de beginperiode van zijn productiewerk, toen hij samen met Brain Eno in de studio aan gewaagde geluidsexperimenten werkte. Op dit volkomen instrumentale album staan dan ook 13 stukken, songs kan men ze niet noemen, die de benaming `ambient’ ten volle verdienen. Lanois heeft zich op `Belladonna’ ter zijde laten staan door een aantal grootheden in de muziek. Gedurende de twee jaar dat Lanois aan dit project gewerkt heeft, kwamen onder meer Brian Blade en Daryl Johnson (van Emmylou Harris’ Spyboy), Brad Mehldau, Malcolm Burn en ex-Master Of Reality Victor Indrizzo langs om een bijdrage te leveren. Het resultaat is divers en interessant. Verschillende `sferen’ komen langs, zoals in `Agave’ dat een broeierig Mexicaans tintje heeft, en `The Deadly Nightshade’ dat door dromerige gitaren overheerst wordt. Het geheel is duidelijk minder afwisselend dan `Shine’, maar afgezien van het wat wonderlijke sluitstuk `Todos Santos’ niet minder intrigerend, al is het cliché `groeiplaatje’ op Belladonna nadrukkelijk van toepassing.
29 juli 2005