Avril Lavigne - Under my skin
***½
Op
zeventienjarige leeftijd scoorde de Canadese Avril Lavigne een enorme
internationale hit met Complicated, waarna het album Let Go (2002) maar liefst
veertien miljoen keer over de toonbank ging. Een complete generatie
tienermeisjes voelde zich aangesproken door de stevige liedjes en het zorgvuldig
gestileerde punky imago van dit skate-meisje. De scepsis die zo'n grote
doorbraak doorgaans oproept is in het geval van Lavigne niet terecht. In
tegenstelling tot veel andere zangeressen uit de hitfabrieken schrijft
Lavigne haar liedjes zelf en weet ze live ook te
overtuigen. Op haar tweede album Under My Skin is er in muzikaal opzicht weinig
veranderd. Lavigne is nog altijd goed voor een radiovriendelijke variant van
punkpop, met lekkere meezingrefreinen en teksten over de onzekerheden van
pubermeisjes. Een liedje (Nobody's Home) schreef ze met haar vriendje Ben Moody,
de ex-gitarist van Evanescence. Dat Lavigne persoonlijke thema's niet schuwt
blijkt uit de gevoelige afsluiter Slipped Away, een nummer over haar overleden
grootvader. Under my skin overtreft Avril
Lavigne's debuutalbum zodanig dat zelfs serieuze, en wat oudere
muziekliefhebbers zich een uurtje zullen vermaken. Lavigne's
stem heeft meer volwassenheid gevonden, net als haar aanzienlijk minder frivole
muziek. Over het algemeen steviger gitaarwerk, maar ook
dramatische strijkers steken hier en daar de kop op. De teksten maken het af.
Geen 'sk8terboys' meer, maar echte liefde.
16 juni 2004
Terug naar Hoofdindex