Al Parsons - Notebook (Waardering Muziekwereld) ****
Country
& Western, rockabilly, blues, gospel ... afgelopen zondag was ik nog eens op een
platen/cd beurs en het valt mij meer en meer op dat bovenstaande muziekgenres en
hun liefhebbers tot een bijna uitgestorven ras behoren. Heel weinig aanbod en ze
horen het blijkbaar in Keulen donderen als je wat voorzichtig om info vraagt die
verder reikt dan Dolly Parton, The Tumbleweeds, J. Cash, Willie Nelson. Voor de
meeste mensen lijkt het muziek uit een ver verleden maar komen diezelfde
kuddedieren, die wel naar Clouseau, Nathalia & the Pointer Sisters, Night of the
Proms, gaan je verwonderd vragen welke leuke muziek je laat horen als je de auto
aan het wassen bent of bij een gezellige barbecue. Wel, iemand die zeker
thuishoort in dat leuk wereldje is de voor mij onbekende Al Parsons (geen
familie van) die met zijn album een soort notebook heeft gemaakt van een aantal
songs die hij door de jaren heen schreef en opnam. Twaalf songs digitally
remastered zoals dat zo mooi heet en gebundeld in zijn "Notebook". Opener "In My
Dreams" is zo een gezellig countrydeuntje met een steel gitaartje en een
voorzichtg rockend pianootje dat de meeste mensen wel leuk vinden en je ziet de
fronsen op hun voorhoofd tevoorschijn komen ... ik ken dat ergens van maar kan
er nu niet op komen. Wel, ondergetekende gebruikt die cliché ook wel eens maar
dan voor andere doeleinden ... (grapje). Parsons's stemmetje komt inderdaad erg
dicht in de buurt van Willie Nelson, Jimmy Dale Gilmore maar weet net als die
oude vossen wel zijn haren te verliezen maar niet zijn streken. "I'm Seeing too
Much In Your Eyes" is altijd een gevaarlijk iets vooral als die partner van die
mooie ogen nog al jaloers aangelegd is maar Parsons maakt er wel een leuk honky
tonkertje van en de jankende steelguitar maakt van "Remember, I'll always love
you" en "Can't You Bring Back My Friend" tearjerkers van hoogstaand niveau. Ach
de man is gewoon erg veelzijdig want zo is "Ain't about to lose no more " gewoon
gepikt van "Six Days on the Road" maar dan wel op full speed. Datzelfde steel
geluidje maakt van "Friday Night Blues" misschien niet de ideale start voor een
gezellig weekendje maar is wel een pracht van een nummer. Parsons doet dat met
een harmonica op "Busted Flat" en "I'm gonna leave you, i'm gonna run away " nog
eens ferm over en schakelt moeiteloos over naar de afdeling rootsrockertjes...
"too Much for the Man" en "Feeling Lucky" laat de gitaren scheuren en dat is
voor de man geen enkel probleem wat als u overweegt om gitaarlessen te nemen ...
gelieve contact op te nemen met ... inderdaad. Onbekend en onbemind maar voor
deze jongen is Al Parsons zeker de oplossing voor mensen die lijden aan
geheugenverlies ("Lost in your memory again, blowing in the wind ") ... op wie
lijkt dat weer? Al Parsons verdomme!
* * * * (SWA)
Bron: www.rootstime.be
Februari 2006
Gepubliceerd op Muziekwereld: 10 mei 2006