Reb Fountain - Reb Fountain (Waardering Muziekwereld) 9½
Wat je van ver haalt is niet altijd
lekkerder, maar het veelzijdige, donkere en meeslepende album van Reb Fountain
kan mee met de beste albums in het genre.
De Nieuw-Zeelandse muziekpers komt deze week superlatieven tekort bij de
bespreking van het nieuwe album van Reb Fountain en dat is zeker niet
overdreven. De Nieuw-Zeelandse muzikante beschikt over een warme, krachtige en
doorleefde stem die meerdere kanten op kan en het is een stem die uitstekend
gedijt in het vooral donkere en dreigende klankentapijt op het album. Haar
platenmaatschappij noemt Nick Cave als vergelijkingsmateriaal, maar ook onder
andere Patti Smith, Tori Amos , Aldous Harding en Regina Spektor dragen relevant
vergelijkingsmateriaal aan. Het moet genoeg zeggen over de kwaliteit van het
nieuwe album van Reb Fountain.
Volgers van de Nieuw-Zeelandse muziekscene weten al een tijdje dat het nieuwe
album van Reb Fountain er een is om naar uit te kijken, want er werden nogal wat
mails vol superlatieven verstuurd de afgelopen weken. Het titelloze nieuwe album
van de muzikante uit Auckland verscheen deze week op het fameuze Nieuw-Zeelandse
label Flying Nun Records en voldoet wat mij betreft volledig aan de
hooggespannen verwachtingen.
Reb Fountain is van oorsprong overigens niet afkomstig uit Nieuw-Zeeland. Ze
werd als kind van hippie ouders geboren in San Francisco en bracht haar jeugd
door in het Nieuw-Zeelandse Lyttelton en Christchurch. Ik ging er van uit dat
het deze week verschenen album haar debuut is, maar dat blijkt niet het geval.
Reb Fountain heeft al een aantal albums op haar naam staan, maar haar laatste
album is met afstand haar beste.
Nieuw-Zeelandse bands hebben vaak het patent op zonnige gitaarpop, maar Reb
Fountain is uit ander hout gesneden. De muziek van de Nieuw-Zeelandse
singer-songwriter wordt door haar platenlabel omschreven als punk-folk noir en
dat is een etiket dat ik nog niet eerder ben tegengekomen. Na beluistering van
het album hoor ik zelf geen punk, maar vooral folky singer-songwriter muziek met
een donkere ondertoon. Flying Nun Records noemt zelf Nick Cave als
vergelijkingsmateriaal en daar is af en toe wel wat voor te zeggen. De songs van
Reb Fountain zijn donker en dreigend en haar teksten zijn al even donker, maar
hebben ook iets poëtisch. Het doet me ook wel wat denken aan de albums van Patti
Smith en wanneer Reb Fountain plaats neemt achter de piano hoor ik ook wel wat
van Tori Amos, landgenote Aldous Harding, Regina Spektor of Fiona Apple (maar
dan zonder alle demonen), maar het heeft ook wel wat van de psychedelische
Amerikaanse folkies uit de jaren 60.
Het titelloze nieuwe album van Reb Fountain is echter zeker niet alleen een
donker album. Hier en daar duikt een lichtvoetiger refrein op of worden donkere
klanken verruild voor muziek die hooguit als stemmig is te omschrijven en zo
duiken er wel vaker zonnestralen op achter de donkere wolken. Reb Fountain
slaagt er bovendien in om heel veel variatie aan te brengen op haar album zonder
dat het een ratjetoe wordt. Bij beluistering van het nieuwe album valt direct op
hoe goed het album klinkt. Reb Fountain tourde een tijd met voormalig Crowded
House voorman Neil Finn en kon voor haar nieuwe album niet alleen beschikken
over zijn studio, maar kon bovendien een beroep doen op een aantal gelouterde
muzikanten uit de Nieuw-Zeelandse muziekscene, onder wie Finn Andrews die ook
tekent voor een duet. Al die kwaliteit hoor je terug in de instrumentatie op het
album die niet alleen donker, maar ook uiterst subtiel is en waarin met name de
gitaarlijnen en de fraaie bijdragen van piano en subtiele synths en strijkers
accenten in positieve zin opvallen. Het sterkste wapen van Reb Fountain is
echter haar bijzonder expressieve stem. De zang past steeds prachtig bij de
donkere klanken en voegt nog wat extra dreiging toe aan de muziek van Reb
Fountain. De vocalen op het album zijn vaak langzaam en soms bijna gesproken en
dit voorziet het geluid van Reb Fountain van een bijzondere onderhuidse spanning
en altijd van urgentie. Reb Fountain beschikt ook nog eens over een stem die
steeds weer anders kan klinken. Van donker, intiem en doorleefd tot zeer
uitbundig en bijna feeëriek. Reb Fountain beheerst het allemaal.
Persoonlijk hoor ik haar het liefst in de vrij ingetogen en door piano
gedomineerde ballads, maar ook de andere songs mogen er zijn. Alle songs op het
album worden ook nog eens beter en beter. Verplichte kost al met al voor de
liefhebbers van vrouwelijke singer-songwriters dit naar verluidt best bewaarde
geheim van de Nieuw-Zeelandse muziekscene.
Recensent: Erwin Zijleman (Blog de Krenten uit de Pop)
Deeplink: https://dekrentenuitdepop.blogspot.com/2020/05/reb-fountain-reb-fountain.html
Gepubliceerd op Muziekwereld: 28 mei 2020
|
|