Rachael Yamagata - Tightrope walker (Waardering Muziekwereld) 8½
De Amerikaanse
singer-songwriter Rachael Yamagata debuteerde in 2004 met Happenstance. Het was
een plaat die ik destijds heb omarmd als één van de beste platen van het jaar en
het is er een die ik nog steeds koester. Op Happenstance liet Rachael Yamagata
zich inspireren door grote singer-songwriters uit het verleden als Carole King
en Laura Nyro, maar vond ze ook aansluiting bij de betere alternatieve
singer-songwriters van dat moment, onder wie persoonlijke favorieten als P.J.
Harvey en Fiona Apple. Happenstance sloot bovendien aan op het precies tien jaar
eerder verschenen debuut van Jeff Buckley. Het leken me ingrediënten voor een
zeer succesvolle carrière, maar helaas opereert Rachael Yamagata sinds haar
debuut wat in de marge. Dat is extra opmerkelijk wanneer je weet dat ze in 2008
met Elephants … Teeth Sinking Into Heart een nog veel betere plaat maakte en ook
met het in 2011 verschenen Chesapeake ver boven haar soortgenoten uit stak.
Na de EP Heavyweight uit 2013 is Rachael Yamagata nu terug met Tightrope Walker
en ook dit is een plaat van grote klasse en een enorme schoonheid. Ook op haar
nieuwe plaat slaat de singer-songwriter uit Woodstock, New York, een brug tussen
klassieke singer-songwriter muziek uit de jaren 70 en meer eigenzinnige muziek
van recentere datum, maar voegt ze ook volop eigen ingrediënten toe. Rachael
Yamagata maakt muziek die in eerste instantie vooral opvalt door een hele mooie
stem, die warm en verleidelijk klinkt, maar ook een rauw of op zijn minst hees
randje bevat. De Amerikaanse maakt bovendien muziek die opvalt door een enorme
intensiteit en door de neiging om steeds de grenzen van het klassieke popliedje
op te zoeken. Tightrope Walker is, mede door het gebruik van veel en
uiteenlopende instrumenten, bovendien een opvallend veelkleurige plaat en het is
er een die zowel vol en uitbundig als sober en ingetogen kan klinken. Ook
Tightrope Walker is weer een plaat vol songs die me na één keer horen dierbaar
waren, maar het zijn ook songs die ook nog heel lang beter en intenser
worden. Meer dan op haar vorige platen graaft Rachael Yamagata op Tightrope
Walker verder terug in de tijd. Een aantal songs op de plaat bevat flink wat
invloeden uit de folk, soul en de blues van voor de jaren 70 en tovert beelden
van rokerige nachtclubs in duistere oorden op het netvlies. Vanuit die
associatie is ook de muziek van Lera Lynn niet ver weg, maar waar Lera Lynn met
haar muziek inmiddels een breed publiek weet te bereiken is de aandacht voor
Rachael Yamagata’s Tightrope Walker tot dusver helaas minimaal.
Het is doodzonde, want Tightrope Walker is de vierde plaat waarop Rachael Yamagata laat horen dat ze behoort tot de beste en meest interessante vrouwelijke singer-songwriters van het moment. Hoogste tijd dus om van de daken te schreeuwen dat Rachael Yamagata weer een prachtplaat heeft gemaakt, maar als niemand wil luisteren koester ik Tightrope Walker wel in mijn eentje. Jaarlijstjesplaat.
Auteur: Erwin Zijleman (Blog de Krenten uit de Pop)
Deeplink: http://dekrentenuitdepop.blogspot.nl/2016/11/rachael-yamagata-tightrope-walker.html
Gepubliceerd op Muziekwereld: 1 december 2016
|
|