Rachael Dadd - Kaleidoscope (Waardering Muziekwereld) 8½
Met haar eerste werk, de EP Summer “Autumn Recordings” in mijn hoofd begin ik aan een reisje door het oeuvre van Rachael Dadd. Wat zou ik geschreven hebben als ik deze EP zonder haar latere werk had beluisterd? Dit: “Ik hoor een beginnend artiest die haar songs op gitaar begeleid. Ik hoor een kleine heldere stem die haar weg zoekt in melodielijnen die jazz en UK-folk laat samenvallen en ben heel erg benieuwd naar wat haar toekomst ons brengen zal”.
Rachael Dadd is een Engelse muzikant-singer-songwriter-beelden kunstenaar uit Bristol en waar je ook zoekt overal lees je dat ze op haar 14e op haar wang is gekust en de ingeving krijgt dat Tori Amos, Kate Bush en Joni Mitchell haar wegbereiders zijn en hebben laten zien hoe je eigen gevoelens in woorden en muziek kunt vertalen. Sferische synthmuziek, avant-garde en invloeden van een jarenlang verblijf in Japan glippen haar muziek binnen. Links en rechts werk ze samen met een flink aantal muzikanten waaronder haar Japanse echtgenoot. Surfend door het werk van deze (te veel om op te noemen) muzikanten hoor je overal kleine elementen terugkomen in haar werk, overigens zonder nadrukkelijk aanwezig te zijn. Rachael put er eerder kracht uit om haar eigen muzikale weg te gaan dan dat ze zich conformeert. Haar artwork bij de muziek is meer dan de moeite waard en van eigen hand. Niet verbazend dat de platenhoes, waaronder gelimiteerde handgemaakte hoezen, een hoofdrol speelt in haar werk. Vanaf “Summer Autumn Recordings” uit 2004 groeit Dadd’s muziek gaandeweg haar zes albums steeds verder uit. Eerst klein en vaak met een dominant solo-instrument als banjo, gitaar, harp, piano gespeelt. Later worden haar songs meer en meer totaal composities met een rijker instrumentarium en versmelt ze al de invloeden die ze heeft ondergaan tot complexere en melodieuze folkpopsongs met vleugen jazzinvloeden, synth gebruik en Aziatische ondertonen.
“Kaleidoscope” klinkt zoals bedoeld, met veel mensen samen muziek maken en grenzeloos combineren van elkaars mogelijkheden. Soms licht vervreemdend, soms zeer veilig in het gehoor liggend. “Children Of The Galaxy” is een in de UK-folk gewortelde popsong. Breed instrumentaal opgezet en kalm gezongen met een lichte spanning de ruimte in. “Footsteps” klinkt aanvankelijk kleiner maar mondt uit in een Sufjan Stevens achtige toonzetting. Op “River Spirit” is de synth een wezenlijke tegenhanger van de dansbare jazz sound die de boventoon voert. Als “White Snow” mijn oor passeert merk ik dat ik op zoek ben naar de “kleine” Rachael. Een getokkelde elektrische gitaar, Aziatische sfeer op viool en de zachte heldere zang raken meer dan welke andere song op dit album. Gelukkig volgt daarna “Swift” hoewel uitermate theatraal zo indrukwekkend dat het “White Snow” niet in de weg zit. “Join The Dots” is met fraaie blazers een langzaam deinende uitdover. Mooi gekozen song om dit elf songs tellend album mee af te sluiten.
Het kost mij wel wat moeite om te horen dat de kleine zoekende stem op het eerste album nu stevig gearriveerd lijkt en uitgegroeid is tot een muzikant-componist van grote klasse. Ik hou wel van diffuus aanwezig talent en pareltjes die half in de oester verborgen blijven. “Kaleidoscope” is als een sprong de vrijheid van het maken van muziek in maar ik mis de spanning van het zoeken al voel ik de lust van het spelen wel.
Recensent: Ronand Valstar
Bron: www.realrootscafe.com
Direct link: Rachael Dadd, Kaleidoscope – REAL ROOTS CAFÉ (realrootscafe.com)
Gepubliceerd op Muziekwereld: 19 januari 2023