Nuala Kennedy - Hydra / 8 (Waardering Muziekwereld)
Af en toe terugkeren op het Caelic-nest is als een beetje thuiskomen in een andere tijd. Hoewel nog steeds een van mijn geliefde genres, is het ook een basaal rustpunt in de veelheid muziek die het waard is genoemd, benoemd en gewaardeerd te worden. Nuala Kennedy and Eamon O’Leary zijn van die warmhartige muzikanten met een grote liefde voor traditionele muziek, maar blikken zeker ook om zich heen. Als je met Will Oldham hebt samen gewerkt, dan ben je van veel folkmarkten thuis.
De Ierse Nuala Kennedy (1977) speelt, zoals veel folkmuzikanten, in wisselende samenstellingen met andere muzikanten samen. Al vroeg speelt ze piano en fluit in een lokale folkband in haar geboortestad Dundalk. Ze studeert er klassieke piano aan de ‘Royal Irish Academy of Music’. Edinburgh ligt aan de andere kant. Nuala steekt over en studeert verder in het Schotse. Twee steden met historische banden en last but not least ook met banden in de Appalachen USA. Misschien wat kort door de bocht, maar het is niet verwonderlijk dat ze singer-songwriter A.J. Roach uit dat oord ontmoet, met hem trouwt en in Ierland gaat wonen. Toert over de halve wereld en neemt zeven albums traditionals op, afgezien van acht albums onder verschillende bandnamen. De uit Dublin afkomstige singer-songwriter-gitarist, bouzoukispeler, zanger Eamon O’Leary woont ruim twintig jaar, met medeneming van zijn geliefde Ierse muziek, in New York. De Ierse traditional is ook voor hem een bron om uit te putten en mee te spelen. Hij reist, spelend en samenwerkend met andere folkmuzikanten door Amerika en Europa, geeft lessen en draagt de Ierse muzikale traditie uit. Met Jefferson Hamer vormt hij samen ‘The Murphy Beds’ Traditionals, arrangementen en eigen songs met invloeden uit de Gaelic landen en de Appalachen. Die laatste streek is zeker ook aanwezig op zijn soloalbums.
Hydra is als een zorgvuldig geklutst eitje. De songs liggen eigenlijk direct prachtig in het gehoor. Geen ruige randjes of dissonanten (op ‘Willie-O’ na, wat gelijk een mooie spanning oplevert), maar een soort lichtheid die de Griekse zon (het album is op Hydra opgenomen) met zich meebrengt. Hoe duister de oude verhalen soms zijn, ze zijn pruimbaar gevoelig gearrangeerd en gespeeld. De zo vaak ijzersterke oude melodieën staan overigens recht overeind met ‘I Will Hang My Harp On A Willow Tree’ en ‘Willie-O’ als prachtige voorbeelden. Het onverstaanbare, maar bekend klinkende ‘Ag Bruach Dhun Reimhe’, een 18e -eeuwse klaagzang is het onmisbare, in het Gaelic gezongen lied, op het album. De milde folk stemmen van beiden vormen met hun kleine sprankeling samen met traditionele fluit- en snaarklanken een melancholische sfeer. ‘As We Rove Out’ is een eigen compositie met een vertellende melodielijn, maar niet de sterkste song. Het opzwepende klassieke instrumentale ‘Breton Tune & Reels’ is dancing with the flute met een traditionele tempowisseling op een verfijnde, niet met Irish or Scottish whisky besprenkelde, manier gespeeld.
‘Hydra’ is een vriendelijk, elf songs tellend, album en mijn voorkeur voor diep melancholische of ontregelende Gaelic-folk ten spijt is dit een fijn “in het nu gespeeld” akoestisch folkalbum. Plezierig om naar te luisteren en een bijdrage aan het levend houden van een oud fenomeen voor een relatief breed publiek.
Recensent: Ronand Valstar
Bron: www.realrootscafe.com
Direct link: Nuala Kennedy and Eamon O’Leary, Hydra – REAL ROOTS CAFÉ
Gepubliceerd op Muziekwereld: 9 februari 2025