Ndidi - Dark swing (Waardering Muziekwereld) 9-
Ndidi Onukwulu is een Canadese zangeres afkomstig uit Burns Lake in British Columbia. Haar muziek wordt vaak gerangschikt onder blues en jazz, maar er zitten veel meer invloeden in. Haar vader, jazzmuzikant Ezeadi Onukwulu komt uit Nigeria, en ook de klanken daar vandaan spelen een rol in haar muziek. Na een verhuizing naar New York ontmoette ze veel hip-hop en bluesmuzikanten die onmiskenbaar hun stempel hebben gedrukt op haar stijl. In Toronto werd ze lid van een rockband, daarna een elektronica groep, maar uiteindelijk koos ze voor een meer blues georiënteerde stijl. In 2006 verscheen haar eerste cd (No, I never) en in 2008 The Contradictor, een album met elementen uit de Chicago blues. In die tijd trad ze ook vaak op met de Canadese bluesgitarist Madagascar Slim. De nummers op Dark Swing vertellen het verhaal van een kortstondige relatie die abrupt eindigde en dat verklaart de pijnvolle melancholie die de songs uitstralen; het maakt het tot een heel persoonlijk album.
Ndidi’s stem is magnifiek, vol expressie en overtuigingskracht, kortom ze beschikt over al die eigenschappen die veel bekendere zangeressen als Peyroux en Jones ontberen. De productie lag in handen van Joel Shearer (Nelly Furtado, Michael Bublé, Alanis Morrisette), de gitaarpartijen zijn ook van hem en tevens was hij verantwoordelijk, samen met Ndidi voor de meeste nummers. De enige uitzonderingen zijn “Sugarman” van Rodriguez en het indringende “Yer so bad” van Tom Petty. De bezetting is veelal akoestisch met hier en daar een viool of cello, een intieme sfeer. In stukken over deze cd worden weer de gebruikelijke namen gebruikt als referentiekader : Tom Waits en Billie Holliday bijvoorbeeld; van die eerste begrijp ik niks, van Billie iets meer, hoewel het timbre van Ndidi meer gaat richting Abbey Lincoln. Een schitterende cd die het zou verdienen om vaak gedraaid te worden op de radio, want nummers als “How long “ of “Engine Got Cold”, blijven in je hoofd hangen en zouden zo een hit kunnen worden, maar helaas dat is inmiddels onmogelijk in Nederland waar de zogenaamde zendercoördinatoren het voor het zeggen hebben, dus “middle of the road “ muziek en wat “Gouwe Ouwe”.
Auteur: Jan van Leersum
Bron: http://www.rootstime.be/index2.html
Gepubliceerd op Muziekwereld: 1 mei 2014
|
|