Naragonia Quartet - Idili (Waardering Muziekwereld) 8
Na beluistering van het nieuwe album
Idili
van Naragonia Quartet
komt er slechts een vraag bij me op: Kan Naragonia eigenlijk wel slechte platen
maken? Volgens mij niet, ook deze vijfde schijf (de tweede in kwartetvorm)
bruist, wel is het heerlijk zwierige geluid dat we van deze balgroep gewend zijn
in wat onstuimiger vaarwater terechtgekomen.
Waar het Naragonia
Quartet op
Batiska uit 2011
uitblinkt in de subtiele melodielijnen is
Idili veel meer
gericht op dynamiek. De doedelzakken zijn nu prominenter aanwezig, bovendien is
het album semi-live opgenomen, ik citeer uit de inlay: “Recht
de nacht in, zonder veel nadenken, met plezier, los van de wereld, zoals een
bootje op zee… zo voelden we ons toen we deze muziek opnamen. Allemaal samen…
micro’s ervoor en spelen.” Dat geeft het gevoel alsof
je de groep op een podium ten bal hoort spelen. Het betekent ook dat er iets
minder instrumenten gebruikt worden, dus nu geen fluiten of bombarde, wel is er
opnieuw een gastrol weggelegd voor
Grégory Jolivet
op draailier. Het kwartet heeft ook een bezettingswisseling ondergaan, de kern
bestaat nog steeds uit het echtpaar
Toon van Mierlo
(diatonisch accordeon, doedelzakken, saxofoons) en
Pascale Rubens
(diatonisch accordeon, viool), ondersteund door
Maarten Decombel
op gitaar, mandola of trompet. De viool wordt nu echter gehanteerd door
Luc Pilartz,
een waardig opvolger van Wouter Vandenabeele.
Als ik zeg dat de nadruk op dynamiek ligt, horen daar voorbeelden bij, zoals het
doorstomende Bieke’s - Hitting The Wall.
Hypnotiserende doedelzak eindigend in uitbundigheid om de terugkeer van een
vogelpaar domineert The Naked Welcome -
Chimneystork met een intrigerend verhaaltje (de inlay
vermeldt de achtergrond bij elk stuk en welke dans erbij hoort, in dit geval een
bourrée in 3). Toch wil dat niet zeggen dat de subtiliteiten zijn verdwenen, zo
is er een rustpunt in Lilac - Dave The
Watchman, met fijn samenspel tussen gitaar en
accordeon, en in het tweede deel een sprankelende viool, maar ook
Bilibocco - Happy Rain
herbergt een verrassend, licht jazzy intermezzo op koper. De herkenbaar
heerlijke zwierigheid is terug te horen in
Zebra - Julian en in
Momento Pierrot, waar de
trekzak fijn nostalgisch van toon is.
Opname en mix zijn opnieuw in de capabele handen van
Jeroen Geerinck
gelegd. Idili
is een mooi, bruisend werkstuk geworden dat wederom de kwaliteit van
Naragonia
benadrukt, dit keer in kwartetvorm.
Auteur: Mirjam Adriaans
Bron: Folforum.nl
Deeplink; http://www.folkforum.nl/cds/82-cd-recensies/13533-de-onstuimige-kant-van-naragonia-quartet
Gepubliceerd op Muziekwereld: 6 september 2014
|
|