Nachtpost - Sporen (Waardering Muziekwereld) 8½
Het is alweer een kleine drie jaar geleden dat het album ‘Licht’ van de nederrockband Nachtpost ‘het licht zag’ en nu verschijnt hun nieuwe album ‘Sporen’ dat de band a.s. zaterdag in Koffiehuis KHL aan de Oostelijke Handelskade (Amsterdam) aan het geïnteresseerde publiek zal presenteren.
De geschiedenis van de bandleden voert ons terug naar begin van de jaren tachtig toen in de regio Den Haag de band Nanacht werd opgericht. Na 28 jaar vond Nanacht zijn Waterloo, maar verrees al snel uit de as onder de naam Nachtpost en de residentiestad werd al spoedig als thuisbasis verruild voor Mokum. Sindsdien verschenen de albums IJs (2010) en Licht (2012) welk laatste album toen door mij en andere recensenten zeer lovend werd ontvangen.
We zijn nu drie jaar verder is en de band spreidt ook op hun nieuwe album weer indierock met een scherp randje ten toon, gelardeerd met prachtige Nederlandstalige teksten, dwars, eigenzinnig, soms hard, soms zacht, maar voortdurend spannend. Met elf pakkende liedjes van hoog poëtisch gehalte voert Nachtpost ons mee in hun eigen wereld van observaties en herinneringen. De tekst van openingsnummer Mantel is een vrije vertaling van de Mantel uit Peterburgse vertellingen (1835-1842) van Nikolaj Gogol, een beroemde Russische prozaïst uit de 19e eeuw van Oekraïense afkomst. Met deze verrassende opening zet Nachtpost gelijk de toon voor de volgende tien spannende liedjes, waarbij Trap (het lot van een eenzame fietser van asfalt naar zandweg door weer en wind), Gistermorgen (de vluchtigheid van het leven), Koud In De Kamer (ouderdom die tot eenzaamheid kan leiden) en Nachtrit (afscheid van de stad tijdens het ochtendgloren na een met vrienden doorwaakte nacht) eruit springen. De andere nummers zijn tekstueel ook prachtig, maar dermate mystiek dat ze veelal voor diverse interpretaties vatbaar zijn. Dat geldt ook voor de mystieke albumhoes, een dode aangespoelde walvis op een verlaten strand en drie mannen die mistroostig naar het kadaver kijken. Zit hier een verhaal achter? Op hun website laat de band zich hierover niet uit en misschien is die geheimzinnigheid ook wel de bedoeling geweest in de keuze van deze frontcover die in ieder geval prima past bij de mystieke teksten van de liedjes.
Ik vond Licht uit 2012 al een boeiend album; met Sporen bewijst Nachtpost ondubbelzinnig dat de vier bandleden zich de afgelopen jaren nog verder artistiek hebben ontwikkeld naar een niveau dat zich tekstueel en muzikaal absoluut kan meten met De Dijk om maar eens een dwarsstraat te noemen. Dit album is dan ook een aanrader voor liefhebbers van nederpop(rock)!
Auteur: Fred Pach (Muziekwereld)
Gepubliceerd op Muziekwereld: 26 januari 2016
|
|