Meimuna - C'est demain que de meurs / 9 (Waardering Muziekwereld)
Er komt de laatste tijd gelukkig weer wat meer
interessante muziek uit Frankrijk, maar het mooiste Franstalige album van dit
moment komt wat mij betreft uit Zwitserland en is gemaakt door Meimuna. Google
Translate kan niet echt chocola maken van de tekst op de bandcamp pagina van de
Zwitserse muzikante Meimuna, maar gelukkig spreekt haar muziek voor zich. Op
haar debuutalbum c'est demain que je meurs maakt Meimuna indruk met de bijzonder
mooie muziek, die ingetogen is maar ook is verrijkt met talloze fraaie accenten.
Het is muziek die het album van de Zwitserse muzikante voorziet van een
bijzondere sfeer en in veel tracks van een beeldend karakter. Het past allemaal
prachtig bij de uitzonderlijk mooie stem van Cyrielle Formaz, de vrouw achter
Meimuna, die al net zo’n betoverend effect heeft als de muziek op het album.
Echt heel mooi dit. Franstalige popmuziek komt natuurlijk niet alleen uit
Frankrijk. Op de krenten uit de pop besprak ik de afgelopen jaren ook
uitstekende Franstalige albums uit onder andere België, Canada en Nederland. Een
Franstalig album uit Zwitserland kwam ik nog niet heel vaak tegen, ik besprak
bijna tien jaar geleden een album van Stéphanie Blanchoud, maar de Zwitserse
muzikante Meimuna zet de Franstalige muziek uit haar vaderland op de kaart met
het prachtige c'est demain que je meurs. Het is het debuutalbum van Meimuna, wat
het alter ego is van Cyrielle Formaz, die al wel een aantal EP’s uitbracht. Op
c'est demain que je meurs werkt de Zwitserse muzikante samen met de
Nederlands-Zwitserse singer-songwriter en componist Ella van der Woude, die mede
tekende voor de productie. Het levert een prachtig klinkend album op, dat zowel
in muzikaal als vocaal opzicht uitblinkt.
Meimuna heeft haar debuutalbum voorzien van een zeer sfeervol en ingetogen
geluid. Het is een geluid vol subtiele details, want ondanks de sobere klanken
op het album werkte een waslijst aan muzikanten mee aan het album. Je hoort het
vooral wanneer je c'est demain que je meurs met de koptelefoon beluistert en
steeds weer wordt verrast door de subtiele accenten van allerlei instrumenten.
In de basis hoor je echter vooral akoestische klanken, die een aantal songs van
Meimuna een folky karakter geven. Wanneer vervolgens blazers en strijkers worden
ingezet krijgen de songs van de Zwitserse muzikante echter ook een neoklassiek
karakter. Co-producer Ella van der Woude heeft een achtergrond in de filmmuziek
en ook dat hoor je in de muziek op c'est demain que je meurs, die het ook goed
zou doen in het ultieme seizoen van Twin Peaks. In muzikaal opzicht is het
debuutalbum van Meimuna een prachtig album, maar de stem van de Zwitserse
muzikante vind ik nog wat mooier. Het is een hoge en heldere stem, die de fraai
ingekleurde songs iets mystieks geeft. Meimuna zingt zacht en ingehouden, wat
van c'est demain que je meurs ook een rustgevend album maakt, dat met name wat
later op de avond wonderen verricht. Ik kan nog niet heel veel vinden over het
bijna een maand geleden verschenen album, maar hoe vaker ik naar dit album
luister, hoe indrukwekkender ik het vind. Ruim een half uur lang houdt Meimuna
je aan de speakers of koptelefoon gekluisterd met ingetogen songs die allemaal
een vergelijkbare sfeer hebben, maar ook allemaal net iets anders klinken. Het
zijn songs die ver weg blijven van de Franstalige popmuziek van het moment en
dat is voor de afwisseling wel zo interessant.
Het debuutalbum van Meimuna is een album waarbij het door het lage tempo, de
sfeervolle klanken en de mooie zang, heerlijk ontspannen is, maar het is ook een
album dat nog mooier wordt wanneer je het volledig probeert te doorgronden. Met
oog voor details is het album van Meimuna nog veel mooier en het wordt bij vaker
horen alleen maar beter. Ik ga vanwege de beperkte hoeveelheid informatie over
het album volledig af op de muziek en die is echt prachtig. Er duikt de laatste
tijd gelukkig weer wat meer interessante Franstalige muziek op en natuurlijk
vooral uit Frankrijk zelf. Zwitserland laat via het prachtige debuutalbum van
Meimuna echter horen dat het ook mee doet en zeker niet onder doet voor de beste
albums die dit jaar in Frankrijk zijn uitgebracht.
Recensent: Erwin Zijleman (Blog de Krenten uit de Pop)
Direct link: De krenten uit de pop: Meimuna - c'est demain que je meurs
Gepubliceerd op Muziekwereld: 26 december 2024