Matthew Barber & Jill Barber - The family album (Waardering Muziekwereld) 8½
Amper iets zo mooi als elkaar liefdevol in de armen sluitende verwante stemmen. Muziekgeschiedenisboeken staan er werkelijk vol mee. En vooral broederparen doen het in dat hoofdstuk meestal uitzonderlijk goed. Denk bijvoorbeeld maar aan de Everlys, de Louvins en de Delmores, om er zomaar voor de vuist weg wat van de bekendere te noemen. Maar het kan natuurlijk ook anders. Ook de stemmen van zingende broers en zussen gaan meestal uitzonderlijk goed samen. En niet zelden leveren ze zelfs gewoon nog mooier harmonieerwerk op. Met die wetenschap in het achterhoofd stortten we ons hier op “The Family Album”, het eerste werkstuk samen van de Canadezen Matthew en Jill Barber.
Elf veelal eerder ingetogen folk- & countryliedjes prijken er op die gezamenlijke maiden release. Vijf van eigen hand en een zestal covers. Van Bobby Charles brengen de twee zo “I Must Be In A Good Place Now”, van Gene MacLellan verbluegrassen ze het knappe “Song To A Young Seagull”, van Ian Tyson brengen ze huisfavorietje “Summer Wages”, van het repertoire van hun bekende landgenoot Leonard Cohen plukken ze het door Hy Zaret gepende “The Partisan”, bij Townes Van Zandt vonden ze geknipt songvoer in het wonderschone “If I Needed You” en van Neil Young ten slotte droeg met name de classic “Comes A Time” hun goedkeuring weg.
Van de vijf eigen liedjes blijken er drie van de hand van Jill en slechts twee van die van Matthew. Vonden wij op het eerste gezicht maar raar. Maar de gebrachte songs geven de twee wel degelijk gelijk. Het volop op de ingehouden spanning erin terende “One True Love”, de fraaie pianoballade “Today” en de al even geweldige Americana-trage “Big Picture Window” zijn stuk voor stuk ijzersterke liedjes van Jill. Liedjes, die zeker niet moeten onderdoen voor het verhalende “Grandpa Joe” en het sfeervolle “The Sweeter The Dawn”, de twee door Matthew bijgedragen stukken.
Kortom: zonder uitzondering straffe songs, gebracht door twee elkaar op wonderlijke wijze aanvoelende en aanvullende stemmen, tegen een muzikaal decorum dat hoegenaamd niets, maar dan ook niets te wensen overlaat. Veel meer mag je als luisteraar eigenlijk niet van een plaat verwachten…
Bron: www.ctrlaltcountry.be
Deeplink: http://www.ctrlaltcountry.be/Pagina1.htm#MatthewAndJillBarber
Gepubliceerd op Muziekwereld: 19 juni 2016
|
|