Luna Green - Havanna sessions (Waardering Muziekwereld) 8½
Bij het intypen van de naam Luna Green tovert de zoekmachine met duidelijk genoegen een serie prachtige foto’s uit de betere modetijdschriften tevoorschijn. Haar portfolio vermeldt in een half zinnetje, dat zij ook zangeres is. Jammer dus, dat ze als een alien meisje op de cover van de ‘Havana Sessions’ staat! Maar misschien is het ook wel een duidelijke link naar Luna’s ongrijpbare, vervreemdende muziek.
Afkomstig uit het bosrijke Zweedse Värmland, imiteerde zij als kind graag de vogels. Luna houdt van reizen, of dat nu per trein in Europa of per vliegtuig richting Tokyo is – ze voelt zich overal en nergens thuis. Op haar negentiende zong zij haar eigen liedjes in de muziekcafé’s van New York en na het uitbrengen van een paar singles, kwam zij in november 2013 met haar titelloze debuut-CD, in mei 2014 gevolgd door het acht tracks tellende ‘Swedish Strawberries’. Zij speelde op het Love & Peace Festival in Havana, Cuba en deed in dezelfde bloedhete stad twee spannende studio sessies voor dit album, met enkele lokaal bekende muzikanten.
Zij koos voor nieuw materiaal, zoals de single “Neptune”, die het album opent. Luna bestudeert graag de planeten en Neptunus is een favoriet, symbool voor compassie, onvoorwaardelijke liefde en escapisme. De andere nieuwe, zelfgeschreven song is “Showtime”. Luna koos verder een aantal geliefde, maar weinig voor de hand liggende covers, van Tom Waits (“Temptation”), Peggy Lee (“Why Don’t You Do Right”), Atomic Swing (“Mosquitos On Mars”), Kent (“Kräm”) en The Soundtrack Of Our Lives (“Gran Canaria”). Ook werden haar eerdere successen, zoals “Sussh” en “Goblins Fruit” een nieuw jasje aangetrokken, zodat we uiteindelijk op een totaal van elf (korte) tracks komen.
Met een line-up van gitaren, bas, percussie, orgel en piano wordt een basis van pop, rock en wat folk gelegd. Daaroverheen gaat een smakelijke saus van jazz, gegarneerd met verrukkelijke Cubaanse (dans)ritmes en beats, het prima elektrische (surf)gitaarspel is trouwens ook niet te versmaden. Maar… het bijzondere element is hier natuurlijk de unieke Lolita stem van Luna! Denkt u even aan Björk en Kate Bush, dan denk ik aan de Britse Kit Holmes. Luna brengt graag enigszins donkere songs met twee betekenissen (er is zowel geluk als verdriet in het leven) op een intieme manier, zowel speels als mysterieus, zowel puur en etherisch als rokerig en urban, met veel verleidelijk gefluister, geraffineerd en wereldwijs. Luna Green heeft – in één woord samengevat: stijl.
Auteur: Johanna Bodde
Bron: www.realroostscafe.com
Deeplink: http://www.realrootscafe.com/2015/02/04/luna-green-havana-sessions/
Gepubliceerd op Muziekwereld: 24 februari 2015
|
|