Libby Rodenbough - Spectacle of love (Waardering Muziekwereld) 9
Libby Rodenbough maakt op haar
debuutalbum diepe indruk met prachtige songs, een steeds weer bijzonder smaakvol
geluid en stem die dwingt tot luisteren.
Ik had tot een paar dagen geleden nog nooit van Libby Rodenbough gehoord, maar
inmiddels ben ik flink verslaafd aan haar deze week verschenen eerste soloalbum.
Spectacle Of Love laat zich deels beluisteren als een vergeten klassieker uit
het verleden, maar het is ook een album dat je steeds weer weet te verassen met
bijzondere klanken en arrangementen en waarvoor je alleen maar kunt smelten
wanneer Libby Rodenbough zingt. Spectacle Of Love is zo’n album waarvan je wel
eens stiekem droomt of over fantaseert, maar opeens is het werkelijkheid.
Absoluut een van de grote verrassingen van het moment. Libby Rodenbough
verdiende haar brood tot voor kort als zangeres en violist van de Amerikaanse
band Mipso. Ik had eerlijk gezegd nog nooit van de band uit Chapel Hill, North
Carolina, gehoord, maar de traditioneel aandoende rootsmuziek met moderne
accenten van Mipso is absoluut de moeite waard. Het is iets om later nog eens te
ontdekken, want voorlopig gaat alle aandacht uit naar Spectacle Of Love, het
eerste soloalbum van Libby Rodenbough.
Spectacle Of Love is een album dat maar een paar noten nodig heeft om de
aandacht te trekken. De openingstrack van het album opent met warme en tijdloze
pianoklanken die je mee terug nemen naar de jaren 70, waarna een bas clarinet
zorgt voor bijzondere accenten. De muziek klinkt loom en zwoel en past perfect
bij de prachtige stem van Libby Rodenbough, die bij oppervlakkige beluistering
afwisselend aan Norah Jones, Rickie Lee Jones en Edie Brickell doet denken.
Wanneer ook nog eens flink wat strijkers worden ingezet wint het 70s gevoel
verder aan terrein, al is ook direct duidelijk dat Libby Rodenbough haar eigen
weg kiest op Spectacle Of Love.
Openingstrack How Come You Call Me is zo smaakvol en eigenzinnig ingekleurd en
zo mooi gezongen dat Libby Rodenbough voor mij vanaf de eerste noten een
gewonnen wedstrijd speelde. De Amerikaanse singer-songwriter heeft zich er
echter niet makkelijk van af gemaakt en weet in iedere track opnieuw te
verrassen. Spectacle Of Love is een behoorlijk ingetogen album, maar in de
instrumentatie is altijd ruimte voor bijzondere accenten. Het album is ook nog
eens zo mooi opgenomen dat het lijkt of Libby Rodenbough en haar medemuzikanten
bij jou in de woonkamer staan. Het warme en organische geluid op het album
vertrouwt ook in de tweede track op de bas clarinet en op de prachtige stem, die
zich als een warme deken om je heen slaat, maar aan het eind mogen de strijkers
op bijzondere wijze ontsporen, wat ook de tweede track op het album een
avontuurlijk karakter geeft. Het is een avontuurlijk karakter dat steeds blijft
terugkeren op het debuutalbum van Libby Rodenbough, maar ook steeds net wat
anders wordt ingevuld. Wanneer de klarinet in de derde track ontbreekt worden de
bijzondere accenten al even fraai over genomen door fraai opgenomen snarenwerk,
maar altijd is de prachtige zang van Libby Rodenbough en haar emotievolle
voordracht de constante. Libby Rodenbough kan op haar debuut alle kanten op. Een
experimentelere track met alleen haar viool, tracks die toch wat opschuiven in
de richting van haar band Mipso, een mooi jazzy popliedje, je vindt ze allemaal
op dit bijzondere album.
Spectacle Of Love is niet alleen een prachtig klinkend en fraai gezongen album,
maar het is ook een intiem en intens album dat alleen genoegen neemt met
volledige aandacht. De songs van Libby Rodenbough zijn zo mooi en haar zang is
zo trefzeker dat Spectacle Of Love net zo makkelijk een vergeten klassieker van
een aantal decennia geleden zou kunnen zijn, al klinken de verrassende wendingen
absoluut eigentijds. Spectacle Of Love van Libby Rodenbough is een album om je
eindeloos mee op te sluiten en continu te beluisteren, maar ook dan blijft het
album wonderschoon en hoor je nog steeds nieuwe dingen. Libby Rodenbough zoekt
meer dan eens het experiment op haar eerste soloalbum, maar kan ook verrassend
fraai ingetogen en jazzy of juist aanstekelijk en soulvol klinken. Ik lees er
bijna nergens iets over, maar het eerste soloalbum van Libby Rodenbough is een
prachtig blinkende parel.
Recensent: Erwin Zijleman (Blog de Krenten uit de Pop)
Deeplink: https://dekrentenuitdepop.blogspot.com/2020/05/libby-rodenbough-spectacle-of-love.html
Gepubliceerd op Muziekwereld: 25 juni 2020
|
|