Kris Delmhorst - Ghosts in the garden / 8½ (Waardering Muziekwereld)
Ze is afkomstig uit Brooklyn en belandt vanuit New York City in Masschusetts, in Boston maakt Kris Delmhorst deel uit van de plaatselijke troubadoursscène en engageert zich in projecten tegen geweld in de familiekring. In‘96 brengt Delmhorst, die haar zang met gitaar, viool en piano begeleidt, een eerste langspeler in eigen beheer uit. Het uit dat debuut geplukte Weatherman prijkt drie jaar later op Respond: A Compilation by Boston Women to Benefit Respond Inc. tussen bijdragen van Patty Larkin, Mary Gauthier, Jess Klein, Juliana Hatfield en andere opkomend ssw talent uit de regio. Delmhorst vulde de afgelopen kwarteeuw zo’n dozijn langspelers en epeetje met eigen werk die een poëtische melange van country folkblues en jazz onthullen. Daarbij duikt vaak haar levenspartner Jeffrey Foucault op, een al even begenadigde singer-songwriter uit Wisconsin die hier even mee neuriet met warme harmoniezang in Detour.
Dit keer zijn er naast baslijnen van Jeremy Moses Curtis, toetsenwerk van Sam Kassirer en pedalsteel enkele gereputeerde zangeressen uit Delmhorst’s vriendenkring die het kristalheldere timbre ondersteunen. In de sfeervolle, gelaagde opener Summer’s Growing Old is dat Rose Cousins. Delmhorst, ondertussen in een fragiele levensfase, mijmert over gemiste kansen, het verlies van geliefden en uit het zicht verdwenen bekenden. Die keren na het meeslepende op ijl, sfeervol snarenwerk balancerende Wolves terug in de titelsong. Rhodesklavier en pedalsteel dragen de haast fluisterende zang in Ghosts In The Garden in de indringende mysterieuze titelsong. Het tempo wordt enigszins opgedreven in het met rauwe, gitaarflarden aangedreven jazzy Not The Only One, een indringende meditatie over liefde en verlies. Het zacht wiegende Age Of Innocence is een lieflijk duet met Anna Egg, melodieuze countryblues die naar het duistere Lucky River meandert, de samenzweerderige vocale bijdrage is van Anaïs Mitchell. Met het op fraai slidewerk glijdende Beyond The Bounderies walst Kris samen met Taylor Ashton stilaan naar het einde van een weergaloze luisterplaat. Na een wat feller Dematerialize is het tussen slaap en ontwaken pendelende Something To Show, de ontknoping van een boeiend, poëtisch werkstuk.
Recensent: Cis van Looy
Bron: www.writteninmusic.com
Direct link: Kris Delmhorst - Ghosts In The Garden | Roots | Written in Music
Gepubliceerd op Muziekwereld: 13 april 2025