Kelly Clarkson - Chemistry (Waardering Muziekwereld) 8½
"Ik ben heel goed in vergeven, maar mijn hart kan niet vergeten", zingt Kelly Clarkson op haar langverwachte nieuwe studioalbum. Het is een onbetwist feit in de popcultuur dat muzikanten, vooral vrouwelijke, die nieuwe albums opnemen na de ontbinding van een huwelijk of een belangrijke persoonlijke relatie, hun meest persoonlijke en impactvolle werk zullen maken. Dat kan vaak veel druk met zich meebrengen, zoals Clarkson laat horen op haar nieuwe album Chemistry, dat in veel opzichten een mozaļek is van haar vroegere zelf, gevormd tot de vrouw die ze nu is. Met uitzondering van een tweede kerstalbum is het bijna zes jaar geleden dat we muzikaal iets van Clarkson hebben gehoord. Ze heeft zich bezig gehouden met televisieoptredens als coach in The Voice en in haar talkshow, waar ze in wezen elke aflevering de muzikale gast is. Toen haar huwelijk met Brandon Blackstock in 2021 eindigde, duurde het niet lang voordat popmuziekliefhebbers begonnen te hypen over haar aanstaande echtscheidingsalbum, dat voor een artiest als Clarkson, die naam heeft gemaakt in de pop met anthemische hits als "Since U Been Gone", "Behind These Hazel Eyes", of "Already Gone", zeker veel zou opleveren om waar te maken. Het resultaat, Chemistry, is een verfijnde herintroductie van Clarkson als entertainer in plaats van als 's werelds eerste winnares van American Idol.
Toen Clarkson een nieuw platencontract tekende bij Atlantic voor haar laatste studioalbum Meaning of Life, betekende dat een overgang naar R&B-invloeden voor de zangeres, een experiment dat haar vorige platencontract met de Idol-franchise niet echt toeliet. Meaning of Life werd meteen geprezen als Clarkson's magnum opus en het begin van een nieuw tijdperk waarin Clarkson muzikaal haar vleugels kon uitslaan. In plaats daarvan richtte ze zich meer op het uitgroeien tot een popcultuurpersoonlijkheid, waarbij muziek op de achtergrond bleef. Chemistry weerspiegelt deze onderbreking en haar muzikale vrijheid, ook al is het qua genre een beetje tammer dan Meaning of Life. De eerder uitgebrachte singles van de plaat, "Mine", "Me" en "Favorite Kind of High", leken meer op een ongefilterde versie van Clarkson uit het American Idol-tijdperk dan op de nieuwe, mondige persoonlijkheid die fans verwachtten. Maar terwijl deze singles de toon zetten voor het album, staan de sterkste nummers van Chemistry elders op de lijst. "High Road", bijvoorbeeld, is het anthemische underdognummer waar luisteraars die er al lang van houden van zullen smullen, als Clarkson erkent hoe zij, net als de meeste vrouwen, werd opgevoed om altijd hun angsten te bedekken, dapper te zijn, de behoeften van anderen boven die van zichzelf te stellen en de metaforische weg van de hoge weg te kiezen. I'm gettin' tired always tryin' to do my best / When I don't feel it." "Ik breek mijn rug over de dingen die andere mensen zeggen / I'm gettin' tired always tryin' to do my best / When I don't feel it." In die zin is het centrale thema van Chemistry niet zozeer echtscheiding en een nieuw leven beginnen, maar in het reine komen met de last van het bestaan in een hetero-patriarchale cultuur. Andere hoogtepunten van Chemistry zijn "Lighthouse" en "Rock Hudson", die hameren op het einde van een romance, hoe twee mensen uit elkaar kunnen drijven tot er niets meer tussen hen is. Net als Adele kan Clarkson muziek maken die weerklank vindt bij luisteraars van alle leeftijden en achtergronden, die misschien niet persoonlijk te maken hebben met het meemaken van een scheiding, maar eerder met de ongeneeslijke menselijke conditie. Hoewel het misschien niet haar meest eclectische werk is, worstelt Chemistry met deze aandoening op de meest menselijke manieren." Hier is wat: Meer van dit, alsjeblieft.
Gepubliceerd op Muziekwereld: 8 augustus 2023