Kate Ellis - Spirals (Waardering Muziekwereld) 9
Zangeres Kate Ellis is wat men een globetrotter pleegt te noemen. Ze werd geboren in Louisiana als dochter van een man die destijds gitaar speelde in de band van Hank Williams en ze groeide op in New York en woont en werkt momenteel in Londen. Haar zelfgeschreven melancholische folk- en Americana-liedjes met country-invloeden vormen een heel interessante basis voor haar tweede officiële plaat “Spirals”, de opvolger van het debuutalbum “Carve Me Out” uit de zomer van 2017.
Succesproducer John Reynolds, bekend van zijn eerdere werk met o.a. The Indigo Girls, Daniel Lanois, Belinda Carlisle, ‘The Cranberries’ en Sinéad O’Connor, nam plaats achter de knoppen in de opnamestudio. Bassist Clare Kelly, gitarist Graham Kerns en John Reynolds zelf op drums zijn drie leden van Sinéad O’Connor’s begeleidingsgroep die naast nog een aantal andere instrumentalisten zoals gitarist Chris Hillman, violist Joseph Paxton en toetsenist Thomas Collison allen meespelen op de tien songs die Kate Ellis opnam voor het album “Spirals”. In de vakpers werd Kate Ellis omwille van haar stemgeluid en haar countrygetinte nummers eerder al vergeleken met grote genresterren als Alison Krauss, Mary Chapin Carpenter, Beth Nielsen Chapman en Gillian Welch. Oordeelt u zelf of die vergelijkingen opgaan door naar de video’s van twee liedjes uit deze nieuwe cd te kijken en te luisteren: eerst hoort u de song “The Story You’ve Been Told” en daarna ook het rockende nummer “Scars”, de laatste verschenen single uit dit album. Eerdere singles die aan de release van deze plaat vooraf zijn gegaan waren het voor haar eigen dochter geschreven nummer “Bluebirds And Rye” en het prachtige met delicate stem gezongen liedje “Wonderland”. We komen al meteen in de juiste stemming bij het horen van de openingstrack van het album “Can’t Not” en we kunnen daarna rustig verder genieten van liedjes als pianoballad “Another Way”, “Wolf”, titeltrack “Spirals” en “I Am The Tree”. Het nummer “Other Side Of The Street” is een tien jaar oude indie ballad van Tom Hackwood en de enige coversong op deze plaat die hier door Kate Ellis omgeturnd werd in een countryrocker, gedomineerd door de door Chris Hillman bespeelde pedal steel.
Het lijkt ons onmogelijk om niet van deze liedjes op dit nieuwe album van Kate Ellis te houden, of je nu een fan bent van folk- en Americana-muziek of niet. Haar tweede plaat klinkt zo professioneel met schitterende arrangementen, uitmuntende zangpartijen en melodieuze, soms zeer melancholische muziek. Bij ons wordt deze hartverwarmende plaat sowieso meteen bijgeschreven op ons selectieve kandidatenlijstje voor de ‘jaarlijst top 10’ van 2022.
(valsam)
Bron: www.rootstime.be
Gepubliceerd op Muziekwereld: 10 juli 2022