Joe Henry - The gospel according to water (Waardering Muziekwereld) 9
Joe Henry keek de dood in de ogen,
wat een sober, stemmig en melancholisch, maar ook een verpletterend mooi album
oplevert dat behoort tot zijn beste werk.
Joe Henry heeft een enorme staat van dienst als muzikant en producer, maar zeker
zijn albums zijn niet in heel brede kring bekend. The Gospel According To
Water verdient een beter lot, want wat is dit een mooi en bijzonder album.
Joe Henry vreesde het afgelopen jaar voor zijn leven, maar het weerhield hem er
niet van om een prachtig intiem album te maken. Het is een album met een
verrassend sobere instrumentatie, die de doorleefde zang van de Amerikaanse
muzikant perfect ondersteunt. The Gospel According To Water is een album
om heel stil van te worden, maar ook een album dat steeds meer gevoel en
schoonheid prijs geeft.
De Amerikaanse muzikant Joe Henry
heeft sinds de tweede helft van de jaren 80 meer dan 15 albums uitgebracht,
waarvan minstens de helft het predicaat meesterwerk verdient of hier dicht
tegenaan schuurt en waarvan Civilians uit 2007 mijn persoonlijke favoriet is. De
erelijst die Joe Henry als producer heeft opgebouwd is nog veel langer en
minstens net zo indrukwekkend. De Amerikaanse muzikant produceerde zoveel albums
die ik onder mijn persoonlijke favorieten schaar dat het onbegonnen werk is om
hier de belangrijkste te noemen en daarom beperk ik me tot één: The Forgotten
Arm van Aimee Mann.
De albums van Joe Henry kunnen helaas lang niet altijd op brede aandacht
rekenen, maar zelf sla ik er niet één over. Precies een jaar geleden werd bij
Joe Henry kanker geconstateerd en in eerste instantie waren de vooruitzichten
slecht. Joe Henry begon aan de opnames van The Gospel According To Water
met het idee dat het wel eens zijn laatste album zou kunnen zijn, waardoor
donkere wolken zich samenpakken boven zijn muziek. Naar verluidt zijn de
vooruitzichten inmiddels weer iets positiever, maar bij beluistering van The
Gospel According To Water keren we weer even terug naar het zware jaar dat
Joe Henry achter de rug heeft. Een gebroken hart en een naderende of gevreesde
dood zijn over het algemeen een goede voedingsbodem voor goede muziek en ook
The Gospel According To Water heeft absoluut geprofiteerd van de diepe dalen
die Joe Henry door moest het afgelopen jaar.
Het levert een donker en meeslepend album op dat op dat op mij direct diepe
indruk maakte. Joe Henry is als producer niet vies van het ruimhartig inkleuren
van een album, maar The Gospel According To Water is een uiterst sober
album. De meeste songs op het album hebben genoeg aan gitaarwerk en aan de zang
van Joe Henry, terwijl incidenteel stemmige blazers en een piano opduiken.
De bijdragen van saxofoon, klarinet en piano zijn uiterst subtiel, maar
bijzonder smaakvol en zorgen er voor dat het geluid van Joe Henry ondanks het
beperkte instrumentarium warm klinkt. Hetzelfde geldt voor het gitaarwerk dat de
ruimte fraai vult en de perfecte basis vormt voor de zang van Joe Henry.
Ik was altijd al gecharmeerd van de stem van de Amerikaanse muzikant, maar op
The Gospel According To Water hoor ik nog wat meer emotie en doorleving, wat
niet zo gek is al je je probeert voor te stellen in welke mate het leven van Joe
Henry het afgelopen jaar op zijn kop stond. De emotievolle zang en de sobere
instrumentatie voorzien het nieuwe album van Joe Henry van een bijzondere en
vaak indringende sfeer. Het is een sfeer waarin melancholie prominent aanwezig
is, maar The Gospel According To Water verrast ook zo vaak met schoonheid
dat je niet alleen verdrietig maar ook blij wordt van de intense muziek op het
album.
Joe Henry behoort als producer tot de grootheden, maar ook als singer-songwriter
kan hij al heel lang met de besten mee. Met The Gospel According To Water
levert hij een album af dat behoort tot zijn beste albums en dat zegt wat. Het
is een album dat liefhebbers van bijvoorbeeld Tom Waits zeer zal aanspreken en
zo kan ik nog wel wat grootheden noemen. The Gospel According To Water is
echter boven alles een Joe Henry album en ik hoop dat hij er nog flink wat mag
en zal maken.
Recensent: Erwin Zijleman (Blog de Krenten uit de Pop)
Deeplink: http://dekrentenuitdepop.blogspot.com/2019/11/joe-henry-gospel-according-to-water.html
Gepubliceerd op Muziekwereld: 12 december 2019
|
|