Jamie Cullum - Interlude (Waardering Muziekwereld) 8
Vanaf de eerste tonen van Jamie Cullums Interlude is het duidelijk dat we niet te maken hebben met een simpel tussendoortje. De sfeer van het openingsnummer is onmiskenbaar ouderwets en meer jazzy dan we van de Brit gewend zijn. Het is haast onmogelijk, maar als luisteraar lijk je bijna tussen het combo te zitten dat in een oude, verlaten club speelt. Spieren worden losgemaakt, de muzikanten geven elkaar een knikje en het gezelschap gaat van start. Het zal iets te maken hebben met de productie van Benedic Lamdin, die niet voor niets opereert onder de naam Nostalgia 77. Toch fijn dat Cullum niet gekozen heeft voor een haastig opgenomen plaat waarop jazzstandards worden gedegradeerd tot pauzemuziek. Hij had er mee weg kunnen komen, want zijn donkerbruine stem is voor veel mensen al genoeg reden om een cd van hem op te zetten. Op Interlude kiest de zanger wel voor een paar evergreens, zoals het met Gregory Porter gezongen Don’t Let Me Be Misunderstood, maar ook voor nummers van Sufjan Stevens, Randy Newman en The Carpenters. Een originele coversplaat; het blijkt te kunnen. (JE).
Bron: Muziekweb; www.muziekweb.nl
Deeplink: http://www.muziekweb.nl/Link/JFX5696
Gepubliceerd op Muziekwereld: 13 december 2014
|
|