Foxwarren - Foxwarren (Waardering Muziekwereld) 9
Tien jaar geleden al geformeerd, maar nu had Foxwarren pas tijd voor haar debuut en wat is het een prachtdebuut. Vier Canadese studievrienden formeerden tien jaar geleden de band Foxwarren, waarna één van de vier (Andy Shauf) doorbraak als solomuzikant. Het debuut van Foxwarren is er na tien jaar gelukkig alsnog gekomen en wat is het een mooie en bijzondere plaat. Het is een plaat die zich niet makkelijk in een hokje laat duwen, want ik hoor steeds weer nieuwe invloeden in de fascinerende muziek van de Canadezen. Het is muziek die niet bang is voor experiment of uitstapjes buiten de gebaande paden, maar ondertussen staat het debuut van Foxwarren ook vol onweerstaanbare en wonderschone popliedjes.
Foxwarren werd een jaar of tien
geleden opgericht in het Canadese Regina, in de provincie Saskatchewan, door
studievrienden Dallas Bryson, de broers Darryl en Avery Kissick en ene Andy
Shauf. De vier ontdekten een gezamenlijke liefde voor de band Pedro The Lion en
besloten samen muziek te maken. Het had tien jaar geleden zomaar de basis kunnen
vormen voor een leuk debuut, maar Andy Shauf timmerde sindsdien vooral als
solomuzikant aan de weg en had weinig tijd voor Foxwarren. Tien jaar nadat
Foxwarren werd opgericht is er nu echter toch een titelloos debuut en wat is het
een mooie plaat geworden. Foxwarren, vernoemd naar de plaats in de provincie
Manitoba waarin de broers Kissick zijn opgegroeid, zal absoluut in de smaak
vallen bij de liefhebbers van de muziek die Andy Shauf de afgelopen jaren heeft
gemaakt op zijn soloplaten, maar persoonlijk doet de muziek van de band me
meer.
Het debuut van Foxwarren staat vol met buitengewoon stemmige muziek en het is
muziek met zowel invloeden uit de Amerikaanse rootsmuziek als uit de
psychedelica. Wanneer de band kiest voor harmonieën roept de muziek van
Foxwarren onmiddellijk associaties op met de muziek van Crosby, Stills, Nash &
Young, maar de plaat herinnert ook aan de countryrock uit de jaren 70, aan de
muziek van The Band en aan de muziek waarmee bijvoorbeeld The Jayhawks de
alt-country op poten wisten te zetten aan het begin van de jaren 90. Foxwarren
maakt hiernaast muziek die loom en zweverig klinkt, wat de muziek een
psychedelisch tintje geeft, dat wel iets heeft van Wilco of Mercury Rev. Hiermee
zijn we er nog lang niet, want het debuut van Foxwarren sluit ook nadrukkelijk
aan bij de softrock uit de jaren 70 en bij de grote singer-songwriters uit deze
tijd. Hier en daar duiken flarden van The Beatles op, maar iedere invloed die je
benoemt bij beluistering van het debuut van de Canadese band ebt net zo snel
weer weg als hij gekomen was.
Het heeft tien jaar geduurd voordat Foxwarren toe kwam aan haar debuut en dat
hoor je. Alle songs op de plaat steken verrassend knap in elkaar en laten nog
lang nieuwe dingen horen. Het is knap hoe Foxwarren geen geheim maakt van haar
belangrijkste inspiratiebronnen, maar ook een herkenbaar en duidelijk eigen
geluid laat horen. Het is een geluid waarin de vier Canadezen het experiment
zeker niet schuwen, maar waarin ze ook verrassen met heerlijk melodieuze songs
vol prachtige harmonieën. Het is muziek om heel vrolijk van te worden, maar
Foxwarren is ook niet vies van de nodige melancholie.
Het is natuurlijk onverstandig om in de laatste weken van het jaar nog een plaat
uit te brengen, want de kans dat deze plaat ondersneeuwt is levensgroot. Laat
het niet gebeuren, want je mist in dat geval een plaat van een bijzondere
schoonheid. En het debuut van Foxwarren wordt echt alleen maar mooier en beter.
Erwin Zijleman (Blog de Krenten uit de Pop)
Deeplink: read:http://dekrentenuitdepop.blogspot.com/2018/12/foxwarren-foxwarren.html
Gepubliceerd op Muziekwereld: 10 januari 2019
|
|