Florence Dore - Highways and rocketships (Waardering Muziekwereld) 8½
Met die woorden zette het toenmalige platenlabel van Florence Dore in 2002 haar debuutalbum Perfect City in de markt. Een toepasselijke beschrijving van een heerlijke mix van alt.country en rootsrock. Daarna bleef het stil. Ze kreeg een relatie met drummer Will Rigby (dB’s, Steve Earle) kreeg een dochter, was druk met het geven van literatuurcolleges, schreef een paar boeken en werd professor.
Maar na twintig jaar is er eindelijk een tweede album. Daaraan leveren naast Rigby diverse andere prominenten een bijdrage. Zo is Peter Holsapple gitarist in haar band, speelt Mitch Easter 12-snarige gitaar in een nummer en tekent Don Dixon samen met haar voor de productie. Muzikaal borduurt ze voort op haar debuut; ze kan nog steeds rocken, maar overtuigt ook met haar rustiger songs en soms flits Cherri Night (wie herinnert zich haar nog?) door het hoofd. Maar in de teksten is er wel weat veranderd nu ze ouder is. And The Lady Goes is bijvoorbeeld en popsong over een menopauze: I don’t remember what I’m doing, firing blanks into the air, I sure could use a little cooling, my head’s on fire I swear.
Als je haar debuut nog steeds draait, kun je deze nieuwe onbeluisterd aanschaffen.
Recensent: Kees van Wees
Bron: Popmagazine Heaven, nr. 6, 2022
Website: www.popmagazineheaven.nl
Gepubliceerd op Muziekwereld: 6 december 2022