Fiona Apple - Fetch the bolt cutters (Waardering Muziekwereld) 9
‘Fuck, shit’, vloekt Fiona Apple als ze in On I Go, de afsluiter van Fetch The Bolt Cutters, even het ritme kwijtraakt. Ieder ander had een andere take op het album gezet, Apple koos voor deze. Het is tekenend voor de New Yorkse, een notoir perfectionist die met Fetch The Bolt Cutters haar eerste plaat in acht jaar uitbrengt, pas haar vijfde sinds ze op 19-jarige leeftijd debuteerde met instant classic Tidal. Op Fetch The Bolt Cutters zorgt dat perfectionisme er niet voor dat Apple alle plooien gladstrijkt, maar juist dat ze haar speelsheid uiterst serieus neemt. De nadruk op percussie, die komt niet van een conventioneel drumstel, maar van willekeurige objecten die Apple tegen de vloeren en muren van haar thuisstudio sloeg. De jazzy pianoloopjes die we van Apple kennen, worden in staccato arpeggio’s gegoten en in nummers als Rack Of His klinkt haar stem rauw, alsof ze een chant uitvoert. Dat geldt ook voor het furieuze For Her, waarin ze zich schaart achter slachtoffers van seksueel geweld. Al twintig jaar weigert Fiona Apple een blad voor de mond te nemen of te voldoen aan verwachtingen die anderen van popsterren hebben. Weet je nog, die speech die ze in 1997 gaf bij een Award-show van MTV, waarin ze vertelde dat je vooral niet moet doen wat andere mensen cool vinden? Op Fetch The Bolt Cutters bewijst ze nog steeds achter die woorden te staan en als een van de weinige nineties-iconen nog relevant te zijn.
Recensent: Dirk Baart
Bron: www.oor.nl
Deeplink: https://oor.nl/albums/fiona-apple-fetch-the-bolt-cutters/
Gepubliceerd op Muziekwereld: 17 mei 2020
|
|