Fatoumata Diawara - Fenfo (Waardering Muziekwereld) 9
Ik volg de ontwikkelingen binnen de
'wereldmuziek' (vreemde benaming eigenlijk) zeker niet op de voet, maar zo af en
toe pik ik een plaat uit het enorme aanbod in dit genre, overigens met wisselend
succes. Alweer zeven jaar geleden was het debuut van Fatoumata Diawara echter
een voltreffer. Op Fenfou maakte de (uit Malinese ouders) in Ivoorkust
geboren en via het Malinese Bamako uiteindelijk in Parijs terecht gekomen
muzikante indruk met muziek die flink wat invloeden uit de Afrikaanse muziek
bevatte, maar ook nadrukkelijk aan de haal ging met invloeden uit de folk, jazz
en soul.
Ik weet niet waarom het zo lang stil is geweest rond Fatoumata Diawara, maar de
Malinese singer-songwriter is gelukkig terug met een nieuwe plaat. Waar
Fatoumata Diawara op haar debuut zwaar leunde tegen de Westerse folk, jazz en
soul, lijkt ze op Fenfo te hebben gekozen voor een wat meer Afrikaans
aandoend geluid. Het is een geluid dat in veel tracks net wat uitbundiger klinkt
dan de songs op haar debuut, al biedt Fenfo ook ruimte aan tracks die
betrekkelijk dicht bij het destijds zo bejubelde debuut liggen. Zowel in de wat
meer ingetogen als in de wat uitbundigere songs, kiest Fatoumata Diawara niet
voor het grote gebaar. In muzikaal opzicht steekt Fenfo buitengewoon knap
in elkaar, waarbij een balans is gevonden tussen zonnige of zelfs broeierige
klanken en subtiliteit en avontuur. Het maakt van Fenfo een hele
interessante plaat, maar ook buiten de fascinerende instrumentatie valt er op de
nieuwe plaat van Fatoumata Diawara veel te genieten. De Malinese
singer-songwriter zingt wat expressiever dan op haar debuut en kan net zo
makkelijk uit de voeten met swingende uptempo songs vol Afrikaanse gitaarlijnen
en ritmes als met ingetogen ballads die meer tegen de folk en jazz aan leunen.
Het is knap hoe de nog steeds vanuit Parijs opererende muzikante haar songs
steeds weer weet te voorzien van verschillende klanken en verschillende vocalen,
maar Fenfo is ook nog eens een plaat die een verrassend groot aantal
genres en stijlen met elkaar weet te verbinden.
Fatoumata Diawara springt hierbij niet van de hak op de tak, maar incorporeert
alles dat haar lief is in een totaalgeluid dat ik best uniek durf te noemen.
Fenfo slaat een brug tussen Afrikaanse en Westerse popmuziek, maar zorgt er
ook voor dat aan beide zijden van de brug dezelfde muziek is te horen. Ook in
tekstueel opzicht schijnt Fenfo een interessante plaat te zijn met veel
aandacht voor rechten van vrouwen, migratie en armoede, maar dat kan ik
uiteraard niet bevestigen.
Ik ben zoals gezegd geen kenner of groot liefhebber van wereldmuziek, maar
Fenfo van Fatoumata Diawara is een geweldige plaat. Het is een plaat die
fascineert, maar het is ook een plaat die heerlijk vermaakt, waarbij het vast
helpt dat de temperaturen momenteel tot tropische waarden zijn gestegen. Zeven
jaar gelden voorspelde ik Fatoumata Diawara een mooie toekomst, maar de
kwaliteit van Fenfo overtreft mijn stoutste verwachtingen. Het levert een
plaat op die absoluut behoort tot de smaakmakers binnen de wereldmuziek, maar
die ook binnen de muziek in het algemeen met de allerbesten mee kan.
Auteur: Erwin Zijleman (Blog de Krenten uit de Pop)
Deeplink: read:http://dekrentenuitdepop.blogspot.com/2018/05/fatoumata-diawara-fenfo.html
Gepubliceerd op Muziekwereld: 2 augustus 2018
|
|