Ezra Williams - Supernumeraries / 9 (Waardering Muziekwereld)
De Ierse muzikant Ezra Williams heeft
met Supernumeraries een persoonlijk ‘coming of age’ album gemaakt dat goed past
binnen de huidige indierock en indiepop van het moment, maar dat ook voldoende
eigenzinnig is.
Met name de Amerikaanse en de Britse muziekpers zijn deze week zeer positief
over het debuutalbum van de Ierse muzikant Ezra Williams. In Nederland lees ik
er nog niet veel over, maar ik deel het enthousiasme van de buitenlandse
muziekpers. Ook op het album van Ezra Williams hoor ik af en toe het
tegenwoordig bijna onmisbare vleugje Phoebe Bridgers, maar Supernumeraries is
ook een album waarop de Ierse muzikant veel van zichzelf laat zien. Dat doet
Ezra Williams zowel in muzikaal en vocaal als in tekstueel opzicht, waardoor ik
Supernumeraries interessanter vind dan de meeste andere albums in het genre.
Ezra Williams gaat er wel komen denk ik. En terecht.
Het aantal nieuwe en vooral jonge vrouwelijke singer-songwriters dat opduikt in
de indiepop en indierock is nog altijd opvallend of zelfs idioot groot. Het
aanbod is zo groot dat ik regelmatig de vraag krijg of ik nog niet ben
uitgekeken op het genre. Dat is zeker niet het geval, maar verzadiging ligt wel
enigszins op de loer, al is het maar omdat ik zo langzamerhand niet meer weet
wat ik nog moet opschrijven over de zoveelste volgeling van Phoebe Bridgers, hoe
goed het betreffende album ook is. Ook Ezra Williams, voorheen bekend onder de
naam Smoothboi Ezra, is een jonge singer-songwriter, maar ik zie en hoor genoeg
bijzonders om iets anders op te schrijven dan gebruikelijk. Ook Ezra Williams
beweegt zich vooral binnen de indiepop en de indierock en heeft teksten
geschreven waarin de hobbels van het volwassen worden centraal staan. Hiermee
ligt Supernumeraries op een enorme stapel, waarna gelukkig snel blijkt dat het
debuutalbum van Ezra Williams zeker geen dertien in een dozijn album is.
Zo komt Ezra Williams voor de afwisseling eens niet uit Londen, New York of Los
Angeles, maar uit Greystones in het Ierse graafschap Wicklow, dat onlangs werd
verruild voor het nog steeds niet erg mondaine Cork. Ezra Williams ziet zichzelf
als non-binair persoon, wat in het genre zeker geen uitzondering is, maar wat
wel zorgt voor een wat ander perspectief in de teksten, die van Supernumeraries
een echt ‘coming of age’ album maken, al gaat de Ierse muzikant wel wat
luchtiger om met alle groeipijnen. Het perspectief in de teksten van Ezra
Williams wijkt nog wat meer af omdat de teksten zijn verrijkt met de
persoonlijke ervaringen van de Ierse muzikant, die zichzelf ziet als een persoon
met autisme. Ook in muzikaal opzicht klinkt Supernumeraries anders dan de meeste
andere albums in het genre. In het geluid van Ezra Williams staat het gitaarwerk
niet alleen centraal, maar is het bovendien op opvallende wijze vooraan gezet in
de mix. Het is soms folky, maar soms ook voorzichtig ruw gitaarwerk, dat de
muziek van Ezra Williams hier en daar de kant van de vroege albums van PJ Harvey
op stuurt. Aan de andere kant sluit Supernumeraries ook vrij makkelijk aan bij
de muziek van de al eerder genoemde Phoebe Bridgers en haar volgelingen. In
vocaal opzicht heeft Ezra Williams wel wat van Phoebe Bridgers, maar de stem van
de Ierse muzikant is wat expressiever en veelzijdiger, wat de eigenzinnigheid
van de songs op Supernumeraries vergroot. Het album past zoals gezegd vooral in
de hokjes indiepop en indierock, maar Ezra Williams verwerkt ook zeker invloeden
uit de folk en schuwt ook de inzet van een batterij synths niet, wat een lekker
veelzijdig album oplevert.
Bij eerste beluistering van Supernumeraries vond ik het vooral een leuk en fris
album, maar naarmate ik het album vaker hoorde, raakte ik meer onder de indruk
van de persoonlijke songs van de Ierse muzikant. Supernumeraries moet nog altijd
concurreren met stapels andere albums in het genre, maar zowel de Britse als de
Amerikaanse muziekpers zijn enthousiast, wat een goede start is. Op de positieve
woorden uit de VS en het VK valt wat mij betreft niet zoveel af te dingen, want
als ik net wat kritischer kijk naar het aanbod in het genre valt er vergeleken
met het debuut van Ezra Williams flink wat af. Supernumeraries van Ezra Williams
moet wat mij betreft worden gerekend tot de leukere indie releases van het
moment en dat is een knappe prestatie zo ver van Londen, New York of Los Angeles.
Recensent: Erwin Zijleman (Blog de Krenten uit de Pop)
Direct link: De krenten uit de pop: Ezra Williams - Supernumeraries
Gepubliceerd op Muziekwereld: 24 augustus 2023