Emiliana Torrini & the Colorist Orchestra - Racing the storm (Waardering Muziekwereld) 9½
De IJslandse muzikante Emilíana
Torrini duikt na lange afwezigheid op met het Belgische The Colorist Orchestra
en levert een bijzonder sfeervol maar ook zeer avontuurlijk album af dat
makkelijk betovert. Emilíana Torrini werkte een paar jaar geleden al eens samen
met het Belgische orkest The Colorist Orchestra en dit smaakte naar meer. Op
Racing The Storm horen we, na Tookah uit 2013, eindelijk weer eens nieuwe songs
van de IJslandse muzikante en ze zijn prachtig. Emilíana Torrini heeft een
bijzondere stem en een bijzondere manier van zingen en het past prachtig bij de
avontuurlijke klanken van het Belgische orkest dat de grenzen van de klassieke
muziek en de chamber pop nadrukkelijk opzoekt. Racing The Storm is een
veelkleurige luistertrip die zich van hoogtepunt naar hoogtepunt sleept en die
laat horen dat Emilíana Torrini al lang niet meer in de schaduw staat van haar
beroemdere landgenote Björk. Mijn eerste kennismaking met de muziek van de
IJslandse muzikante Emilíana Torrini stamt uit 1999, toen ik haar derde album
Love In The Time Of Science kocht na een aantal zeer lovende recensies in met
name Britse muziektijdschriften. Love In The Time Of Science deed in meerdere
opzichten aan de muziek van haar landgenote Björk denken, maar klonk wel wat
toegankelijker. Met deze beschrijving doe ik de muziek van Emilíana Torrini
overigens wel wat te kort of zelfs flink te kort, want de muzikante uit
Reykjavik zocht wel degelijk het experiment op haar doorbraakalbum en liet
bovendien horen dat ze een veel betere zangeres is dan haar landgenote, die
altijd dicht tegen mijn irritatiegrens zit en er vaak overheen gaat. Sinds Love
In The Time Of Science is Emilíana Torrini niet erg scheutig met albums, maar
alles dat ze maakt is heel erg goed. Fisherman’s Woman uit 2005, Me And Armini
uit 2008 en Tookah uit 2013 vond ik allemaal even goed als het doorbraakalbum
van de IJslandse muzikante, maar de afgelopen tien jaar leek het helaas stil
rond Emilíana Torrini. Dat klopt niet helemaal, want in 2016 speelde ze een zeer
prominente rol op een live-album van het Belgische orkest The Colorist Orchestra,
waarop de songs van Emilíana Torrini centraal stonden, terwijl ze een jaar later
was te horen op Music To Draw To: Satellite van Kid Koala.
Objectief beschouwd krijgt Tookah uit 2013 echter pas deze week een opvolger met
Racing The Storm. De samenwerking met The Colorist Orchestra uit 2016 smaakte
voor Emilíana Torrini kennelijk naar meer, want het kleurrijke orkest rond
multi-instrumentalisten Aarich Jespers en Kobe Proesmans is van de partij op het
nieuwe album en kleurt de songs van de IJslandse muzikante zeer sfeervol in. Ook
bij beluistering van Racing The Storm zal iedereen die de muziek van Emilíana
Torrini niet kent onmiddellijk associaties hebben met de muziek van Björk. Zowel
de stem, de tongval als de manier van zingen laten flinke overeenkomsten tussen
de twee horen, maar waar Björk zich op haar laatste album compleet verloor in
bombast en gekte, betovert Emilíana Torrini direct vanaf de eerste noten. Die
betovering komt ook zeker van The Colorist Orchestra, want het orkest uit
Antwerpen is zeker geen doorsnee orkest. Op Racing The Storm worden invloeden
uit de klassieke muziek en de chamber pop op fraaie wijze gecombineerd, maar het
Belgische orkest zoekt ook continu het avontuur met verrassende ritmes met een
vleugje hiphop en met subtiele elektronische impulsen. In muzikaal opzicht
betovert Racing The Storm elf songs en veertig minuten lang, maar de bijzonder
fraaie klanken kleuren ook prachtig bij de bijzondere stem van Emilíana Torrini,
die zich wat mij betreft definitief ontworstelt aan de vergelijking met Björk,
die op haar laatste album koos voor vergelijkbare ingrediënten, maar geen moment
in de buurt komt van de aangename betovering van Racing The Storm. De zang van
de IJslandse muzikante streelt continu het oor en kronkelt zich soepel om de
bijzondere klanken van het kleurrijke orkest heen.
Het was echt veel te lang stil rond Emilíana Torrini, maar met het bijzondere
Racing The Storm laat ze niet alleen horen dat ze terug is, maar levert ze wat
mij betreft bovendien haar meest indrukwekkende album tot dusver af. Het album
zet bovendien The Colorist Orchestra nog wat nadrukkelijker op de kaart.
Recensent: Erwin Zijleman (Blog de Krenten uit de Pop)
Direct link: De krenten uit de pop: Emilíana Torrini & The Colorist Orchestra - Racing The Storm
Gepubliceerd op Muziekwereld: 20 april 2023